ΚΡΙΤΙΚΕΣΣινεμά

Φ.Λ.Ο.Μ.Π.Α (The Duff)

half-popcorn

Αμερικάνικη εφηβική ταινία που βασίζεται σε βιβλίο που σημείωσε επιτυχία στις ΗΠΑ.

Η Μπιάνκα (Μέι Ουίτμαν) είναι άλλη μια τελειόφοιτη Λυκείου, της οποίας ο κόσμος θα καταρρεύσει όταν ανακαλύψει πως τα αγόρια της τάξης την χρησιμοποιούν αποκλειστικά για να προσεγγίσουν τις δημοφιλείς και πανέμορφες φίλες της (Σκάιλερ Σάμιουελς, Μπιάνκα Σάντος). Μάλιστα, της έχουν βγάλει και ένα παρατσούκλι: Η Μπιάνκα είναι η Φ.Λ.Ο.Μ.Π.Α. της παρέας της, δηλαδή η Φίλη Λόγω Όγκου Μάζας Περιφέρειας & Ασχήμιας. Με την κοσμοαντίληψή της να έχει ανατραπεί ολοκληρωτικά, ζητά από τον παιδικό της φίλο Ουέσλι (Ρόμπι Έιμελ) να την κάνει ερωτεύσιμη.

duff-002

Το είδος της teen comedy έχει μία δική του ιστορία. Και μπορεί στη δεκαετία του 1980 να μας έδωσε ενδιαφέροντα δείγματα ταινιών (όπως το The Breakfast Club), και στα 90s να γνώρισε μία αναβίωση, πλέον έχει αντικατασταθεί από πιο ενδιαφέρουσες -και ρεαλιστικές- ιστορίες εφήβων. Ή και όχι, αν κρίνουμε τουλάχιστον από τη Φ.Λ.Ο.Μ.Π.Α.

Ο τίτλος της ταινίας σχεδόν μάς καλεί να τον χρησιμοποιήσουμε εναντίον της ίδιας της ταινίας. Δεν υπάρχει τίποτε μη προβλέψιμο. Η ταινία είναι ακριβώς άλλη μία νεανική κομεντί για ένα απροσάρμοστο άτομο που θα συνειδητοποιήσει ότι δεν έχει καμία σημασία τι πιστεύουν οι άλλοι γι’ αυτό, αλλά το ίδιο για τον εαυτό του (βέβαια όλα αυτά συνοδεύονται και από την κατάκτηση και του αγοριού).

duff-003

Από τη σκηνή της μεταποίησης του φορέματος για τον χορό (πολύ δημοφιλές τέχνασμα από την εποχή του Pretty in Pink), μέχρι τον πανέμορφο φίλο που καταλαβαίνει τα αισθήματά του και συνειδητοποιεί ότι αυτό που θέλει δεν είναι άλλο ένα ωραίο πρόσωπο, αλλά μία ενδιαφέρουσα προσωπικότητα, μέχρι την λίγο ασχημούλα πρωταγωνίστρια που επιδιώκει να γίνει σπουδαία δημοσιογράφος (γιατί εάν είσαι ασχημούλα, αλλά όχι έξυπνη τι νόημα έχει αυτή η ζωή;)

Η ταινία κάνει προσπάθειες να δικαιολογήσει όλους τους χαρακτήρες της που με τόσο κόπο σε έχει κάνει να αντιπαθήσεις: Για παράδειγμα η bitch όμορφη του σχολείου ακούει από την πρωταγωνίστρια ότι δεν την κατακρίνει που το όνειρό της είναι να γίνει βασίλισσα του χορού. Στο μεγαλύτερο μέρος της ταινίας μαθαίνουμε πόσο κακό είναι το Διαδίκτυο (θέλεις να κλείσεις τον λογαριασμό σου στο Facebook μόλις βγεις από την αίθουσα), ακούμε συμβουλές που θα μπορούσαν να έχουν βγει από ένα βιβλίο αυτοβοήθειας, σαν αυτά που γράφει η μητέρα της ηρωίδας.

Τελικά να τη δω;

Προβλέψιμη νεανική κομεντί. Αν θέλετε να δείτε πραγματικούς εφήβους, επιλέξτε τα Κορίτσια της Σελίν Σιαμά.

Αγγελική Στελλάκη

Η πρώτη ταινία που είδε σε κινηματογραφική αίθουσα ήταν το Χορεύοντας με τους Λύκους. Κατά τη διάρκεια του οποίου διάβαζε Μίκι Μάους, σπάζοντας τα νεύρα όλων. Σε σινεφίλ μονοπάτια οδηγήθηκε όταν, κατά τη διάρκεια μοναχικών κινηματογραφικών βραδινών περιπλανήσεων, διαπίστωσε ότι νοιώθει μια παράξενη ευτυχία, κάθε φορά που τα φώτα χαμηλώνουν, ο ήχος του προτζέκτορα πλημμυρίζει το χώρο και μυρωδιά ποπ κορν ξεχύνεται στην αίθουσα.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *