Η Διάσωση (the Martian)
Τη δόξα του Gravity φαίνεται πως ζήλεψε ο Ρίντλεϊ Σκοτ, ο οποίος αποφάσισε να ασχοληθεί ξανά με «την αλήθεια εκεί έξω», με έναν τελείως διαφορετικό τρόπο. Μέσα από μία ιστορία που λαμβάνει χώρα στο Διάστημα, αλλά δεν περιλαμβάνει ούτε κακούς εξωγήινους, ούτε απειλητικές μορφές ζωής.
Ο Μαρκ Γουίτνι (Ματ Ντέιμον) συμμετέχει σε μία επανδρωμένη αποστολή στον Άρη. Κατά λάθος θα εγκαταλειφθεί από το πλήρωμα που θα τον θεωρήσει νεκρό και θα κληθεί να βρει τρόπο να επιβιώσει σε έναν αφιλόξενο πλανήτη, καθώς ελπίζει πως η NASA θα προσπαθήσει σύντομα να βρει τρόπο να τον σώσει.
Ο Ρίντλεϊ Σκοτ βγάζει την ταινία του την κατάλληλη στιγμή. Λίγα 24ωρα μετά την ανακοίνωση της NASA για ύπαρξη νερού στον Άρη. Και ελάχιστα υποψιασμένος χρειάζεται να είναι κανείς για να σκεφτεί ότι τα δύο γεγονότα (η ανακοίνωση και η έξοδος της ταινίας στις αίθουσες) συνδέονται μεταξύ τους. Κατ’ αρχάς πληροφορίες για αυτό που ανακοίνωσε η NASA είχαν δημοσιευτεί από το 2011. Απλά τώρα η NASA επέλεξε να τις ανακοινώσει σε μία ταρατατζούμ συνέντευξη Τύπου. Εάν αναλογιστεί κανείς ότι αυτό γίνεται την εβδομάδα που στις αίθουσες βγαίνει το The Martian, μία ταινία-ευχολόγιο της NASA, μάλλον δεν μοιάζει και πολύ παράξενο. Εάν ήμασταν κακεντρεχείς θα μπορούσαμε να σκεφτούμε ότι η NASA απλά ανταποδίδει τη χάρη στον Ρίντλεϊ Σκοτ. Ο οποίος Ρίντλεϊ μετά τις ανακοινώσεις της NASA έσπευσε να μας πει ότι εκείνος γνώριζε ότι στον Άρη υπήρχε νερό, γιατί του το είχε πει η NASA. Εάν πιστέψουμε το imdb για να γυρίσεις ταινία που να αναφέρεται στη NASA πρέπει εκείνη να έχει εγκρίνει το σενάριο, να θεωρεί ότι παίρνεις το θέμα σοβαρά. Ε, εδώ προχωράμε παρακάτω: περίπου 50 σελίδες του σεναρίου –σύμφωνα με το imdb- περιέχουν την «επέμβαση» της NASA.
Κι αυτό γιατί ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα της ταινίας είναι η εμμονή στο τρίπτυχο «πατρίς, θρησκεία, οικογένεια». Και τα τρία αναφέρονται σε κάποια στιγμή της ταινίας, ενώ έμφαση δίνεται και στις προσπάθειες των ανθρώπων της NASA να φέρουν πίσω τον «Αρειανό». Ως εδώ καλά, αλλά όταν μία ιστορία επιβίωσης μετατρέπεται σε διαφήμιση της υπηρεσίας διαστήματος των ΗΠΑ, τότε εμφανίζονται τα προβλήματα.
Η Διάσωση είναι μάλλον μια ιστορία ελαφράς κατανάλωσης. Ναι, διαθέτει εντυπωσιακά εφέ και καλή σκηνοθεσία. Αλλά σε καμία περίπτωση δεν μπορούμε να μοιραστούμε τις ανησυχίες του αστροναύτη, πολύ απλά γιατί αυτές… δεν υπάρχουν. Ο ίδιος επιδίδεται σε ανελέητο χιούμορ και τι κι αν προσπαθεί να μας αποδείξει ότι υπήρχαν στιγμές που θεωρούσε ότι θα πεθάνει; Σε καμία στιγμή η σκέψη αυτή δεν φαίνεται να περνά από το μυαλό του. Αντίθετα, μοιάζει να το διασκεδάζει εκεί στον Άρη.
Βασισμένη σε βιβλίο του Άντι Γουίαρ, η ταινία δεν αναμένεται να ικανοποιήσει τον θεατή που αναζητά επιστημονικές αλήθειες, αλλά αυτό είναι κάτι που κάποιος μπορεί να το ξεπεράσει γρήγορα εάν θέλει.
Γιατί ανεξαρτήτως του πόσο απίθανα είναι αυτά που γίνονται στην οθόνη, δεν μπορείς παρά να θαυμάσεις την σκηνοθετική δεινότητα του Ρίντλεϊ Σκοτ. Ο βετεράνος σκηνοθέτης είναι «μάστορας» στη δημιουργία θεαματικών ταινιών και εδώ προσφέρει την επιτομή ενός popcorn movie. Θα τη δεις, θα διασκεδάσεις, θα ξεχάσεις. Τον βοηθά, βέβαια και η συμμετοχή των ηθοποιών. Όταν έχεις στο μισθολόγιο τους Τζεφ Ντάνιελς, Ματ Ντέιμον, Τζέσικα Τσαστέιν, Κέιτ Μάρα, Τσιγουέτελ Ετζίοφορ, Κριστεν Γουίγκ και Σον Μπιν, το αποτέλεσμα σίγουρα είναι κάτι παραπάνω από ενδιαφέρον. Ο Ματ Ντέιμον κάνει τη σκληρή δουλειά, ακόμα και αν δεν βλέπουμε τις βαθύτερες και πιο φιλοσοφικές του σκέψεις για τον άνθρωπο, τον θάνατο και την ύπαρξη του.
Στα συν το χιούμορ του σεναρίου που εντείνει το popcorn effect στο οποίο ήδη αναφερθήκαμε.
Τελικά να τη δω;
Εάν δεν σας νοιάζει να μάθετε την επιστημονική αλήθεια και εάν μπορείτε να δεχτείτε πόσο ήρωες είναι τα παλικάρια και τα κορίτσια της NASA, τότε το The Martian αποτελεί εγγυημένη (αλλά χωρίς βάθος) διασκέδαση.
Fun trivia: Η ταινία γυρίστηκε σε κόκκινη έρημο της Ιορδανίας.
