The Nice Guys
Έτος 1977. Λος Άντζελες. Ένα αγόρι χαζεύει μια διάσημη σταρ σε ένα πορνοπεριοδικό, όταν ένα αμάξι περνάει μέσα από το σπίτι του και καταλήγει στον κήπο του. Μπροστά του, γυμνή, η εν λόγω πορνοστάρ. «Σου αρέσει το αμάξι μου, αγόρι;» του λέει, ετοιμοθάνατη. Κινούμενο σε ρυθμούς νουάρ, αλλά διασκεδάζοντας ξέφρενα με τους κανόνες του είδους, η ταινία του Σέιν Μπλακ αφηγείται μία ιστορία ενός ντετέκτιβ και ενός μπράβου (του Χόλαντ Μαρτς και του Τζάκσον Χίλι) που αποτελούν ένα μάλλον ανορθόδοξο δίδυμο. Οι δυό τους, μαζί με την κόρη του πρώτου, αναλαμβάνουν να λύσουν την υπόθεση εξαφάνισης ενός νεαρού κοριτσιού.
Με… μακρά θητεία στα αστυνομικά δίδυμα (έχει γράψει το σενάριο του Lethal Weapon, του Kiss Kiss Bang Bang και του The Last Boy Scout), ο Σέιν Μπλακ αρέσκεται να φέρνει κοντά αταίριαστους χαρακτήρες. Ο Ράσελ Κρόου είναι ο αυστηρός μπράβος που πρώτα χτυπάει και μετά ρωτάει και στη συγκεκριμένη περίπτωση η παρουσία του αποτελεί μια ωραία αναφορά στην ταινία που τον έκανε διάσημο, το «Λος Άντζελες Εμπιστευτικό», με τον Κρόου να συναντά και εδώ την Κιμ Μπέισινγκερ.
Μόνο που στο The Nice Guys, στόχος είναι το γέλιο. Ο Μπλακ φτιάχνει μια γεμάτη με διαολεμένο κέφι κωμωδία μυστηρίου, όπου οι Ράσελ Κρόου και Ράιαν Γκόσλινγκ αποτελούν ένα άκρως κωμικοτραγικό δίδυμο, σχεδόν στα όρια του Λόρελ και Χάρντι. Ειδικά ο Γκόσλινγκ επιλέγει μία άκρως σωματική ερμηνεία, γεμάτη ξεφυσήματα και παραπατήματα. Σίγουρα, είναι αυτός που κλέβει την παράσταση, ωστόσο και ο Κρόου προσφέρει το απαραίτητο αντίβαρο σοβαρότητας.
Στην πραγματικότητα, η ταινία αποτελεί μία παρωδία των ταινιών νουάρ προηγούμενων δεκαετιών, όπου πρωταγωνιστές είναι το Λος Άντζελες, μοιραίες γυναίκες, δύο ντετέκτιβ και σκοτεινές συνωμοσίες.
Υπάρχουν στιγμές που θυμήθηκα τον Μπρους Γουίλις και το πόσο καλός θα ήταν στον ρόλο του Γκόσλινγκ. Ειδικά η κορύφωση της ταινίας, μου θύμισε ορισμένα από τα τρελά κυνηγητά του «Αυτός, Αυτή και τα Μυστήρια» -τη σκηνή με τις καλόγριες και τη σαπουνάδα για παράδειγμα. Νοσταλγία.
Ο Μπλακ, μαζί με τον Άντονι Μπαγκαρότσι που υπογράφουν το σενάριο, χτίζουν προσεκτικά τους χαρακτήρες της ταινίας, αστείας αν και όχι ξεκαρδιστικής -αν και υπάρχουν στιγμές που θα ξεκαρδιστείτε, όπως η σκηνή στο ασανσέρ. Εκεί που ο βετεράνος στο σενάριο, Σέιν Μπλακ φαίνεται να χάνει το παιχνίδι, είναι η σκηνοθεσία. Ενώ θα χρειαζόταν μία γεμάτη ενέργεια, κεφάτη σκηνοθετική ματιά, ο Μπλακ προσεγγίζει παραδοσιακά -και ίσως ακόμα και βαρετά- το θέμα του.
Τελικά να τη δω;
Ο,τι πρέπει για ένα ευχάριστο βράδυ, το The Nice Guys διατηρεί το μυστήριο και προσφέρει γέλιο, ενώ οι Ράιαν Γκόσλινγκ και Ράσελ Κρόου είναι απολαυστικοί.
Fun trivia: Αρχικά, η ταινία επρόκειτο να γίνει σειρά, ωστόσο -καθώς το πρότζεκτ είχε παγώσει- ο Σέιν Μπλακ στράφηκε τελικά στη μεγάλη οθόνη.
