Ονειρεμένο Τώρα: Το Dawson’s Creek συναντά το 500 μέρες με τη Σάμερ
Ένας νεαρός, ο Σάτερ, πλακατζής της παρέας, χωρίζει από την κοπέλα του. Θα αρχίσει να περνάει χρόνο με τη συνεσταλμένη Έιμι και σιγά σιγά θα συνειδητοποιήσει ότι η ζωή δεν είναι ακριβώς ένα αστείο. Τα υπόλοιπα: Η ανάγκη να δει τον πατέρα του που εξαφανίστηκε όταν ήταν μικρός, η ανάγκη να έρθει σε σύγκρουση με τη μητέρα του, να κοιτάξει λίγο καλύτερα τη ζωή του, θα έρθουν σταδιακά.
Αυτό που στην αρχή μοιάζει με εφηβική φάρσα -λίγο όπως ο κεντρικός χαρακτήρας της ταινίας, γρήγορα αρχίζει να κινείται σε σκοτεινά και αχαρτογράφητα νερά της εφηβικής ηλικίας.
Ο Σάτερ δεν είναι απλά ο έφηβος που δεν μπορεί να επιλέξει ανάμεσα στην πρώην και τη νυν κοπέλα του. Είναι εκείνος που δεν ξέρει που βρίσκεται, ποιος είναι, δεν ξέρει εάν πρέπει να εμπιστευτεί το ονειρεμένο τώρα ή το τρομακτικό μέλλον.
Η ταινία του Τζέιμς Πόνσολντ γίνεται ένα σοβαρό δράμα εφηβικών ανησυχιών. Οφείλει πολλά στον κεντρικό χαρακτήρα, τον Μάιλς Τέλερ, ένα μάλλον ασχημούτσικο παιδί που όμως καταφέρνει να σηκώσει στους ώμους του το δραματικό βάρος του χαρακτήρα του. Μου θυμίζει λίγο τον Πέισι στο Dawson’s Creek στις καλές στιγμές του. Αυτό. Όσο για τη Σέιλιν Γούντλεϊ, είναι ένα κορίτσι εξαιρετικά ταλαντούχο που μπορεί να κινείται με ευκολία ανάμεσα σε μικρότερες ταινίες όπως αυτή και σε μεγαλύτερα μπλοκμπάστερ (το αναμενόμενο Divergent).
Η ταινία αποτελεί την καλύτερη απάντηση σε ταινίες όπως το Vampire Diaries. Κι αυτό γιατί το Ονειρεμένο Τώρα είναι μια ταινία χαμηλών τόνων που μιλάει για το τι πραγματικά σημαίνει να είσαι έφηβος, να μεγαλώνεις σε μία κατεστραμμένη οικογένεια, να θέλεις να προχωρήσεις και να μην ξέρεις το πώς.
