ΚΡΙΤΙΚΕΣΣινεμά

Η Φυλή (the Tribe)

two-half-popcorn

Μοναδική εμπειρία ή σοκ για το σοκ;

the tribe

Μπορείτε να φανταστείτε πώς είναι για κάποιον κωφάλαλο το να παρακολουθεί ταινίες χωρίς υπότιτλους; Τι θα καταλάβαινε μόνο από τα βλέμματα, τις κινήσεις, τις δράσεις; Φανταστείτε τώρα πώς θα ήταν να βλέπετε μία ταινία στη νοηματική. Τι θα καταλαβαίνατε από τα βλέμματα, τις κινήσεις, τις δράσεις; Ή μάλλον δεν χρειάζεται να φανταστείτε. Η Φυλή (The Tribe) σας δίνει την ευκαιρία να διαπιστώσετε πώς θα ήταν.

Σαν πείραμα, η Φυλή έχει μεγάλο ενδιαφέρον. Ο ουκρανός σκηνοθέτης Μίροσλαβ Σλαμποσπίτσκι αποφασίζει να γυρίσει μια ταινία σε ένα σχολείο για κωφάλαλους και επιλέγει να μη βάλει υπότιτλους στη νοηματική γλώσσα που αυτοί χρησιμοποιούν.

Ο θεατής καλείται να καταλάβει τι διαδραματίζεται στην οθόνη, καθώς όλα όσα θεωρεί δεδομένα για την αφήγηση (δηλαδή ο λόγος ή η επεξήγηση) ανατρέπονται.

Πέρα, όμως, από αυτό το τέχνασμα, η ταινία δεν διαθέτει κάποια πρωτοτυπία στο σενάριο.

the tribe 000

Ένας μαθητής φτάνει σε ένα σχολείο για κωφάλαλα παιδιά, όπου επικρατεί η βία. Τα κορίτσια του σχολείου εκδίδονται, ενώ οι συμμαθητές τους γίνονται οι «νταβατζήδες» τους και όλα αυτά συμβαίνουν με την ανοχή των δασκάλων. Όταν ο νέος μαθητής ερωτευτεί μία από τις κοπέλες που σκοπεύει να φύγει στο εξωτερικό, η σύγκρουση με τους συμμαθητές του θα είναι αναπόφευκτη.

Σαν σενάριο είναι αρκετά απλό. Δεν υπάρχουν πολλά που συμβαίνουν και η απλοϊκότητα της ιστορίας εξηγείται και από το γεγονός ότι κάπως η ταινία θα πρέπει να γίνει κατανοητή στον θεατή, οπότε σύνθετες ιδέες φαίνονται να μην χωράνε. Η ίδια η ταινία δηλώνει ότι στον «έρωτα και το μίσος δεν χρειάζεται μετάφραση» και φαντάζομαι ότι έχει δίκιο γιατί όντως καταλαβαίνεις την ένταση των συναισθημάτων ακόμα και χωρίς υπότιτλους.

Η ταινία προβλήθηκε στις Κάννες όπου προκάλεσε σοκ και κέρδισε το βραβείο της εβδομάδας Κριτικής, ενώ ο σκηνοθέτης της απέσπασε το βραβείο Σκηνοθεσίας και στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης.

tribe-004

Ο νεαρός πρωταγωνιστής είναι εξαιρετικός, καθώς διαθέτει ένα μείγμα σκληρότητας και συναισθηματισμού. Υπάρχουν σκηνές που σίγουρα θα σοκάρουν (για παράδειγμα το τέλος της ταινίας) και άλλες που είναι απίστευτα τρυφερές (όταν το ζευγάρι εραστών κάνει σεξ στο πάτωμα).

Το The Tribe είναι σίγουρα από τις ταινίες που υπερηφανεύονται για το γεγονός ότι σοκάρουν και το χρησιμοποιεί υπέρ της. Γεγονός που θα εξοργίσει κάποιους από τους θεατές και θα κάνει άλλους να την ερωτευτούν. Το βέβαιο είναι ότι πρόκειται για μία πολύ σκληρή ταινία που δεν χαρίζει και δεν χαρίζεται.

Σίγουρα η υπομονή του θεατή θα δοκιμαστεί, καθώς υπάρχουν στιγμές που δεν θα καταλαβαίνει τίποτα από τα όσα γίνονται επί της οθόνης. Και σίγουρα η Φυλή είναι μία ταινία που απαιτεί ολοκληρωτικά την προσοχή του. Εάν βυθιστεί στην εμπειρία θα έχει να κερδίσει την ίδια την εμπειρία, αν όχι θα πρόκειται για δύο ώρες χαμένες.

Τελικά να τη δω;

Εάν σας ενδιαφέρει ως πείραμα, τότε ναι. Διαφορετικά δεν θα βρείτε κάτι πρωτότυπο στην ιστορία και δεν αποκλείεται αυτή η προσπάθεια να προκαλέσει σοκ να προκαλέσει αποστροφή ή να κουράσει.

Αγγελική Στελλάκη

Η πρώτη ταινία που είδε σε κινηματογραφική αίθουσα ήταν το Χορεύοντας με τους Λύκους. Κατά τη διάρκεια του οποίου διάβαζε Μίκι Μάους, σπάζοντας τα νεύρα όλων. Σε σινεφίλ μονοπάτια οδηγήθηκε όταν, κατά τη διάρκεια μοναχικών κινηματογραφικών βραδινών περιπλανήσεων, διαπίστωσε ότι νοιώθει μια παράξενη ευτυχία, κάθε φορά που τα φώτα χαμηλώνουν, ο ήχος του προτζέκτορα πλημμυρίζει το χώρο και μυρωδιά ποπ κορν ξεχύνεται στην αίθουσα.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *