Ταξίδι στην Ιταλία (Trip to Italy)

Ο Στιβ και ο Ρομπ αποφασίζουν να ξεκινήσουν ένα γαστριμαργικό ταξίδι στην Ιταλία, στα χνάρια των ρομαντικών λογοτεχνών Μέρι Σέλεϊ και Λόρδου Βύρωνα. Έχοντας κάνει κάτι παρόμοιο για μία σειρά τηλεοπτικών επεισοδίων παλαιότερα (για τη βρετανική κουζίνα) αποφασίζουν να το επαναλάβουν σε Λιγουρία, Τοσκάνη, Ρώμη, Αμάλφι και Κάπρι για να κάνουν κριτικές για τον Observer. Στην πορεία θα δούμε, όμως, τις απόψεις τους για τη δουλειά, τη φιλία, τον έρωτα και τη λογοτεχνία.

Ο Στιβ και ο Ρομπ είναι βέβαια οι Στιβ Κούγκαν και Ρομπ Μπράιντον που ερμηνεύουν μία φανταστική εκδοχή του εαυτού τους. Ο Στιβ της ταινίας έχει έναν γιο -ο πραγματικός δεν έχει-, ενώ τους ρόλους των συζύγων και των μητέρων παίζουν ηθοποιοί.

Το Ταξίδι είναι ένα απολαυστικό μείγμα μυθοπλασίας και πραγματικότητας. Απολαυστικό τόσο γιατί ο Μάικλ Γουιντερμπότομ που σκηνοθετεί φροντίζει να μας αποκαλύψει σε όλο του το μεγαλείο το ιταλικό τοπίο, αλλά και γιατί δεν διστάζει να δώσει χώρο στους δύο πρωταγωνιστές του να αστειευτούν με τους άλλους, αλλά και με τους εαυτούς τους.

Ιδιότυπο βρετανικό χιούμορ, άπειρες μιμήσεις, εντυπωσιακά πιάτα, εδώ βλέπουμε δύο ανθρώπους που μάλλον έχουν μπλέξει αρκετά τη ζωή τους, αλλά δεν μοιάζει να τους απασχολεί καθώς βρίσκονται σε ένα από τα ωραιότερα μέρη του κόσμου.

Οι βρετανικές αναφορές ενδέχεται να κουράσουν κάποια στιγμή το εκτός Βρετανίας κοινό, όπως και οι υπερβολικά πολλές μιμήσεις. Παρ’ όλα αυτά, αποτελεί επιτομή του Le Bon Vivre (της καλής ζωής): έρωτες, νωχελικές βόλτες με θέα τη Μεσόγειο, απόλαυση του καλού κρασιού και του καλού φαγητού, της θάλασσας, της παρέας, συζητήσεις περί ζωής και θανάτου που έχεις την πολυτέλεια να τις κάνεις όταν δεν τις ζεις. Ένα bromance άξιο λόγου.

Τελικά να τη δω;

Βρετανικό χιούμορ, ένα εξαιρετικό δίδυμο και πολλές, μα πάρα πολλές μιμήσεις. Σίγουρα σε κάποια στιγμή θα κουράσει τους θεατές, αλλά σε γενικές γραμμές πρόκειται για μία ενδιαφέρουσα πρόταση, ειδικά σε θερινό σινεμαδάκι.