Άγνωστη Γη (Unknown Land)

Υεμένη 2011. Ένας ναυαγός ξεβράζεται στις ακτές του νησιού Σοκότρα. Πρόκειται για έναν Ισραηλινό που δίνει μάχη για να κρατηθεί στη ζωή. Στην άλλη άκρη του νησιού ένας ντόπιος, ένας άραβας, βλέπει στο  όνειρό του τον ναυαγό που ζητά την βοήθειά του. Δεν γνωρίζει εάν αυτό που βλέπει είναι όνειρο ή πραγματικότητα. Θα προλάβει να βοηθήσει τον νεαρό ναυαγό;

Η Άνγωστη Γη συνδυάζει ντοκιμαντέρ και μυθοπλασία. Πλάνα από την καθημερινότητα στο νησί Σοκότρα εναλλάσονται με εκείνα του ναυαγού, ο οποίος παραμένει ακίνητος στην αμμουδιά, με τον θεατή να ακούει τις σκέψεις του. Σύμφωνα με τους παραγωγούς, η ταινία του Μανουέλ ντε Κόκο (δηλαδή του δικού μας Μάνου Κοκορομύτη που πρωταγωνιστεί κιόλας), έχει απαγορευτεί σε πολλές χώρες του αραβικού κόσμου -εξαιτίας ενός πλάνου που δείχνει σκάφος με ισραηλινή σημαία να πλέει σε αραβικά χωρικά ύδατα.

Οι προθέσεις του Κοκορομύτη είναι αγαθές. Η συμφιλίωση των λαών, η προσέγγιση ενός Ισραηλινού και ενός μουσουλμάνου, η βοήθεια προς τον συνάνθρωπο είναι έννοιες αγαθές. Η εκτέλεση, όμως, τον προδίδει, καθώς ο σκηνοθέτης μανιπουλάρει το υλικό του, παραδίδοντας ένα ψευδο-φιλοσοφικό μάθημα πάνω στις έννοιες που αναφέραμε προηγουμένως.

Εάν το Unknown Land ήταν ντοκιμαντέρ και δεν περιβαλόταν από το «άγχος» της μυθοπλασίας, τότε θα ήταν πιο δυνατό. Διαθέτει ωραία φωτογραφία, όμορφα πλάνα της ζωής σε αυτό το μικρό νησί της Υεμένης, έναν σεβασμό προς την φύση (τα καβούρια που περνούν δίπλα από το σώμα του ναυαγού, τα παράξενα δέντρα, οι άνθρωποι). Αυτό που το προδίδει είναι η ύπαρξη σεναρίου και μάλιστα ενός άκρως διδακτικού και αφελούς σεναρίου που φτάνει στο σημείο να ενοχλεί τον θεατή.

Τελικά να τη δω;

Όμορφες εικόνες, ενδιαφέρουσα σκηνοθετική προσέγγιση, αλλά μία άκρως αφελής ματιά και μία επιφανειακή ιστορία που «χαντακώνουν» το τελικό αποτέλεσμα.