ΚΡΙΤΙΚΕΣΣινεμά

We Are the Best!

3popcorn

we are the bestΈχει πεθάνει η πανκ μουσική; Όχι απαντούν τρία κορίτσια από τη Σκανδιναβία και αποφασίζουν να φτιάξουν το δικό τους πανκ συγκρότημα σε μία εποχή που όλοι πιστεύουν ότι το πανκ είναι νεκρό. Τι πειράζει που δεν έχουν ιδέα από το πώς να παίζουν μουσική; (τουλάχιστον οι περισσότερες) Πιστεύουν ακόμα ότι είναι τέλειες και τραγουδάνε για το πόσο μισούν τα σπορ.

H Μπόμπο, η Κλάρα και η Χέντβιγκ βρίσκουν κοινό στοιχείο στη μουσική και επαναστατούν απέναντι σε γονείς και κατεστημένο. Ο σκηνοθέτης του Λίλια Για Πάντα σκηνοθετεί αυτή την ιστορία προσωπικής εκτίμησης, αισιοδοξίας και γυναικείας φιλίας με τρόπο τρυφερό και χιουμοριστικό.

untitled (5)Τα εφηβικά δράματα δεν λαμβάνονται πολύ σοβαρά ούτε από τις ίδιες τις πιτσιρίκες που αποφασίζουν είτε να μιλήσουν για αυτά μέσω της μουσικής τους, είτε απλά να τα αφήσουν να περάσουν έτσι απλά.

Η έμφαση στον τίτλο δεν είναι τυχαία: οι τρεις ηρωίδες πιστεύουν πραγματικά ότι είναι οι καλύτερες και δεν θα σταματήσουν να το λένε μέχρι να το παραδεχτούν και οι υπόλοιποι. Κι ενώ στη Στοκχόλμη του 1982 μοιάζουν να συναντούν γονείς που δεν τους καταλαβαίνουν, οι ίδιες προτάσσουν τη φιλία τους ως όπλο στις απαιτήσεις των μεγάλων και φτιάχνουν τον δικό τους κόσμο που είναι γεμάτος από τους ήχους των ντραμς και του πιάνου.

untitled (7)Το πρώτο μεθύσι, το πρώτο ερωτικό σκίρτημα, οι συναναστροφές με τους συμμαθητές, όλα αποτελούν στοιχεία που βλέπουμε στην ταινία και που παρουσιάζονται με ενέργεια και φρεσκάδα από τον σκηνοθέτη. Ο  Λούκας Μούντισον προσεγγίζει τις ηρωίδες του και προσπαθεί να ανακαλύψει το μυστικό της φιλίας τους.

Με ωραία φωτογραφία, τρεις χαριτωμένες «φάτσες» που εμφανίζονται αυθάδεις μπροστά στην κάμερα, η ταινία θα σας κάνει σίγουρα να χαμογελάσετε.

Τελικά να τη δω;

Ευχάριστη σουηδική ταινία για τρία νεαρά κορίτσια που αποφασίζουν να φτιάξουν ένα πανκ συγκρότημα. Ένας ύμνος στην πανκ μουσική και την κοριτσίστικη φιλία.

Αγγελική Στελλάκη

Η πρώτη ταινία που είδε σε κινηματογραφική αίθουσα ήταν το Χορεύοντας με τους Λύκους. Κατά τη διάρκεια του οποίου διάβαζε Μίκι Μάους, σπάζοντας τα νεύρα όλων. Σε σινεφίλ μονοπάτια οδηγήθηκε όταν, κατά τη διάρκεια μοναχικών κινηματογραφικών βραδινών περιπλανήσεων, διαπίστωσε ότι νοιώθει μια παράξενη ευτυχία, κάθε φορά που τα φώτα χαμηλώνουν, ο ήχος του προτζέκτορα πλημμυρίζει το χώρο και μυρωδιά ποπ κορν ξεχύνεται στην αίθουσα.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *