Πού να κάνετε την επόμενη εισβολή (Where to Inveade Next)

Ο ντοκιμαντερίστας Μάικλ Μουρ «ξαναχτυπά». Αυτή τη φορά με ένα «φανταστικό» σενάριο: Ας πούμε ότι οι ΗΠΑ έχουν βαρεθεί να εισβάλουν στρατιωτικά σε χώρες. Ας πούμε ότι αναγνωρίζουν πως η πολιτική αυτή δεν λειτουργεί. Και ας πούμε ότι αναθέτουν στον Μάικλ Μουρ να είναι αυτός που θα κάνει ενός άλλου τύπου εισβολή: θα πάει σε χώρες της Ευρώπης (και στην Τυνησία) και θα προσπαθήσει να κλέψει όλα τα καλά στοιχεία και να τα πάει πίσω στη χώρα του.

Με πολύ χιούμορ και σαρκαστική διάθεση (που ο Μουρ διαθέτει και με το παραπάνω) βρίσκει τα θετικά στοιχεία στην πολιτική χωρών από την Ιταλία μέχρι την Ισλανδία, αναγνωρίζοντας ταυτόχρονα όλα όσα πάνε στραβά στην πολιτική των ΗΠΑ: από το γεγονός ότι η χώρα ξοδεύει άπειρα χρήματα σε στρατιωτικές δαπάνες, μέχρι το γεγονός ότι βαρύνει με τεράστια χρέη τους φοιτητές της.

Στην πορεία μιλά για όλα όσα πάνε στραβά και σε πολλές άλλες χώρες του κόσμου, δίνοντας ενδιαφέρουσες ιδέες σε όσους ενδιαφέρονται να τις ακούσουν.

Ο Μάικλ Μουρ επιλέγει, βέβαια, αυτά που τον βολεύουν. Λέει άλλωστε σε κάποια στιγμή ότι «επιλέγει τα λουλούδια και όχι τα χόρτα». Έχει έτσι μία αποσπασματική εικόνα για το πώς κινούνται τα πράγματα σε μία χώρα (για παράδειγμα στην Ιταλία όπου οι εργάτες παίρνουν το χρόνο τους, αλλά το ποσοστό ανεργίας είναι υψηλό και η χώρα υποφέρει από την οικονομική κρίση).

Τελικά να το δω;

Ο Μάικλ Μουρ παραμένει αστείος και εύστοχος, ακόμα και σε ντοκιμαντέρ που είναι αρκετά επιλεκτικά, όπως αυτό εδώ. Δεν είναι η καλύτερή του στιγμή, αλλά ακόμα και τις κακές μέρες, ο Μουρ μπορεί να κάνει κάτι ενδιαφέρον.

Fun trivia: Πρόκειται για το πρώτο ντοκιμαντέρ του Μάικλ Μουρ εδώ και έξι χρόνια.