Αυτή η Γη Είναι Δική Μας (This is Our Land)
Η Πωλίν (Έμιλι Ντεκέν) εργάζεται ως νοσοκόμα και προσπαθεί μόνη της να μεγαλώσει τα δύο της παιδιά. Μέχρι την στιγμή όπου ένα ακροδεξιό κόμμα θα την εντοπίσει ως την ιδανική υποψήφια για τις δημοτικές εκλογές. Η αρχηγός του κόμματος Ντοργκέλ (Κατρίν Ζακόμπ) θα την προσεγγίσει με σκοπό να την προσηλυτίσει στα ιδανικά που πρεσβεύει το κόμμα της, όπως για παράδειγμα την απομάκρυνση των μεταναστών. Όμως δεν είναι μόνο η πολιτική που εισβάλει στην ζωή της Πωλίν αλλά και ένας ξαναζεσταμένος έρωτας με τον πρώην συμμαθητή της Στάνκο (Γκιγιόμ Γκουί), έναν φιλοναζιστή με βίαιες εξάρσεις.
Η απόγνωση της κοινωνίας που έρχεται αντιμέτωπη με την οικονομική κρίση αποτελεί την πιο εύκολη ερμηνεία για την στροφή των πολιτών σε εθνικιστικές ιδεολογίες. Οι προβληματισμοί και οι συνέπειες αυτής της επιλογής αποτελούν το θέμα της νέας ταινίας του Λούκα Μπελβό. Δημιουργεί μια ηρωίδα πολιτικά ανεπηρέαστη και χωρίς ίχνος ρατσιστικής νοοτροπίας και παρακολουθεί την εξέλιξη της όταν μπαίνει υπό την επίβλεψη πολιτικών καρχαριών. Οι συνειρμοί είναι πολλοί και αβίαστοι με την αρχηγό Ντοργκέλ να αποτελεί μια προφανή καρικατούρα της Μαρίν Λεπέν. Ο μιμητισμός όμως δεν είναι ο πιο έξυπνος τρόπος κινηματογραφικά για να χτυπήσεις προσβλητικές για την ανθρώπινη νόηση πολιτικές ιδεολογίες. Η Πωλίν, αντίθετα, είναι ένας οικείος καθημερινός χαρακτήρας που μπορεί να πείσει για την αθωότητα της και να μην της κρατήσουμε κακία για την υπέρμετρη φιλοδοξία της να γίνει δήμαρχος εφόσον εκείνη πιστεύει ότι με αυτόν τον τρόπο θα συνεχίσει να προσφέρει σε περισσότερους ανθρώπους απ’ ότι αν ήταν νοσοκόμα. Ο Στάνκο απ’ την άλλη ως ο μετανιωμένος – ερωτευμένος νεοναζιστής δεν έχει συνοχή αλλά και ξεκάθαρες επιθυμίες. Το κόμμα της Ντοργκέλ παρουσιάζεται ως ένας ευφυής μηχανισμός που προσπαθεί να μην λαβωθεί από ιδεοληψίες και αναλώνει εύκολα και γρήγορα τα μέλη του όταν θεωρεί ότι αυτά απειλούν το κύρος του. Λειτουργεί όπως ένα οποιοδήποτε πολιτικό κόμμα δηλαδή.
Το Αυτή η Γη Είναι Δική Μας έχει την διάθεση να αφυπνίσει ως προς τα μάγια που μπορεί να ασκήσει ο εθνικισμός όταν χαϊδεύει τα αυτιά μας με εύκολες λύσεις. Ο τρόπος που επιλέγει όμως, μέσα από μια απόλυτη αντιγραφή της πολτικής πραγματικότητας της Γαλλίας, είναι ελαφρώς παιδικός για το τιτάνιο μέγεθος του εχθρού που έχει να πολεμήσει.
Διαβάστε την συνέντευξη του σκηνοθέτη, Λουκά Μπελβό, στους cinepivates εδώ.
