Alpha

Η ιστορία ενός νεαρού κυνηγού της παλαιολιθικής εποχής που συνάπτει μια δυνατή συμμαχία με ένα λύκο, ένα ον που ως τώρα θεωρούσε εχθρό του. Μια περιπέτεια επιβίωσης που θα μπορούσε να είναι η εξιστόρηση της γέννησης της φιλίας ανθρώπου και σκύλου.

Ο Κέντα είναι ο γιος του αρχηγού μιας μικρής φυλής ανθρώπων. Όταν μπαίνει στην εφηβεία ο πατέρας αποφασίζει να τον πάρει, μαζί με άλλα νεαρά μέλη στην ομάδα του κυνηγιού. Το παιδί δείχνει αρχικά τρακαρισμένο και λιγόψυχο, ο πατέρας όμως δε το βάζει κάτω, του εξηγεί υπομονετικά τους κανόνες του κυνηγιού, πως να διαβάζει τα αστέρια, το ρόλο του αρχηγού σε μια ομάδα. Του φέρνει ως παράδειγμα την αγέλη των λύκων και πως ο Άλφα ηγείται τον υπολοίπων. Όμως η λιγοστή προετοιμασία δεν είναι αρκετή και η ζωή τότε ήταν σκληρή και δεν χαριζόταν…

Έτσι, όταν η ομάδα περικυκλώνει ένα κοπάδι από βίσονες γύρω από ένα γκρεμό, ωθώντας τα να πέσουν, ένα ξεφεύγει και στρέφεται εναντίον του Κέντα. Ο νεαρός παγώνει και το αγριεμένο ζώο τον πετά στο κενό. Η ομάδα, με τον πατέρα συντετριμμένο, αναγκάζονται να εγκαταλείψουν τον Κέντα θεωρώντας τον νεκρό. Το παιδί δεν έχει πεθάνει, έχει όμως τραυματιστεί σοβαρά, ενώ θα κληθεί να αντιμετωπίσει τη σφοδρή επίθεση μιας αγέλης λύκων. Τραυματίζει τον πρώτο λύκο που του επιτίθεται και σκαρφαλώνει σε ένα δέντρο. Η ομάδα των λύκων εγκαταλείπει τις προσπάθειες και μαζί τον βαριά τραυματισμένο λύκο. Ο Κέντα διστάζει να σκοτώσει το ζώο και αποφασίζει να το περιθάλψει.

Στην ταινία σε κερδίζουν εξαρχής οι εικόνες της. Υπέροχα πανοραμικά πλάνα και ένα στυλιζάρισμα που φέρνει στο νου αρκετών τη Ζωή του Pi, αλλά και το σινεμά του Ζαν-Ζακ Ανό (Ο Πόλεμος για τη Φωτιά, Η Αρκούδα, Wolf Totem).  Έντονα, ζωντανά χρώματα, αποτυπώνουν το μεγαλείο και τη δύναμη της φύσης, θυμίζοντας σε σημεία κόμικ ή πίνακες, ενώ η ιστορία το βιβλίο της Σίνου Κίρα, στη Χώρα των Μαμούθ. Το σενάριο αν και απλό, έχει μελετήσει αρκετές λεπτομέρειες, τόσο στην προϊστορική κοινότητα των ανθρώπων όσο και στην ανάδειξη της φιλίας των δυο κεντρικών ηρώων του, ανθρώπου και λύκου. Καταρχάς, δεν ομιλούν αγγλικά, χρησιμοποιούν μια επινοημένη γλώσσα. Οι παλαιολιθικοί άνθρωποι μοιάζουν μια μίξη πρωτόγονη εκδοχή Εσκιμώων, Ινδιάνων Κελτών ή Βίκινγκ.

Οι άνθρωποι ζηλεύουν την πειθαρχία, την ιεραρχία και την οργάνωση της αγέλης των λύκων. Από την άλλη οι λύκοι αναγνωρίζουν την ικανότητα και την ευστροφία των ανθρώπων να χειρίζονται όπλα. Ο συνδυασμός τους στο κυνήγι θα ήταν ασυναγώνιστος. Άνθρωπος και λύκος έρχονται και δένουν, αλληλοσυμπληρώνονται ως ενιαίο σύνολο. Έτσι, λοιπόν, η αρχή της αιώνιας φιλίας ανθρώπου και σκύλου δεν ξεκίνησε από συμπάθεια, αλλά αναγνώριση της δεινότητας του αντιπάλου. Ήταν μια συμμαχία με γνώμονα το κοινό συμφέρον. Γιατί όμως αυτό συνέβη συγκεκριμένα με το λύκο και όχι με κάποιον από τους άλλους επίδοξους θηρευτές; Όπως έχουν δείξει σύγχρονες έρευνες στα σκυλιά, η ιδιοσυγκρασία τους δίνει μια ενσυναίσθηση προς τον άνθρωπο που δεν έχουν τα άλλα. Έτσι δένονται με τον άνθρωπο πολλές φορές περισσότερο από όσο θα μπορούσαν να δεθούν με κάποια από τα άλλα του είδους τους. Η ταινία μας δίνει άλλη μια προέκταση της ιδιοσυγκρασίας τους, της ευγνωμοσύνης που δείχνει ο λύκος στο παιδί που τον έσωσε από βέβαιο θάνατο, μια ευγνωμοσύνη που μετασχηματίζεται σε αιώνια πίστη και αφοσίωση από τον λύκο.

Όλα αυτά στρογγυλοποιούνται κάπως, στην ταινία που θέλει να προσελκύσει και το μικρότερης ηλικίας κοινό, περιορίζοντας τις σκληρές σκηνές σε απομακρυσμένα πλάνα ή με πλάτη στην κάμερα. Αν ήθελε να αρέσει στα παιδιά ίσως θα έπρεπε να επιδιώξει να είναι λίγο περισσότερο διασκεδαστική ή συγκινητική, αλλιώς θα μπορούσε να γίνει λίγο πιο σκληρή και περιπετειώδης. Σπαταλώντας αρκετό χρόνο στο μοναχικό διάστημα αγοριού και λύκου, μοιάζει κάπου στη μέση να στερεύει από ιδέες και μένει flat συναισθηματικά. Αναζητώντας την αιτία του μουδιασμένου σημείου, θεωρώ ότι δεν κατάφερε να αποτυπώσει επαρκώς τη μετάλλαξη, το πέρασμα του λύκου από αυτόνομο ον σε σύντροφο. Στο σημείο αυτό το σενάριο μένει λίγο πίσω, ενώ θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει δημιουργικά μελέτες πάνω στην ψυχοσύνθεση των λύκων, τη συμπεριφορά της αγέλης ή το ρόλο των θηλυκών στο κυνήγι. Ενυπάρχουν μεν, αλλά θα πρέπει να υπάρχει κάποιος που να γνωρίζει να τα εξηγήσει και στους υπόλοιπους. Από την άλλη, θεωρώ σωστό το ότι η ταινία απέφυγε το αυστηρά διδακτικό, βάζοντας περιττούς επεξηγηματικούς μονολόγους στο νεαρό πρωταγωνιστή.

[toggle title=”Σημειώσεις συντελεστών & Extras:”]

(από το δελτίο τύπου της Feelgood Entertainment)

Μία επική περιπέτεια που διαδραματίζεται στο τέλος της Εποχής των Παγετώνων. Μία οπτικά καθηλωτική ιστορία που ρίχνει φως στην καταγωγή του καλύτερου φίλου του ανθρώπου. Ένα πανανθρώπινο παραμύθι για την επιβίωση σκηνοθετημένο με αυθεντικότητα και συναίσθημα. Ένα εντυπωσιακό θέαμα χάρη στα οπτικά εφέ, τα καταπληκτικά τοπία και την καθηλωτική του ατμόσφαιρα.

Σύνοψη

Ένας νεαρός άντρας πηγαίνει για κυνήγι με τους καλύτερους της φυλής του. Τραυματίζεται και αναγκάζεται να μάθει να επιβιώνει μόνος του στην άγρια φύση. Εξημερώνει έναν λύκο που τον έχει εγκαταλείψει η αγέλη του κι έτσι μαθαίνουν να στηρίζονται ο ένας στον άλλον. Γίνονται γρήγορα σύμμαχοι και αντιμετωπίζουν αμέτρητους κινδύνους και δυσκολίες για να επιστρέψουν στους δικούς τους, πριν αρχίσει ο χειμώνας.

Διάρκεια: 96′

Πριν από 20,000 χρόνια

Η ταινία είναι εξίσου μία συναρπαστική περιπέτεια και μία συναισθηματική ιστορία που αφηγείται την ανακάλυψη του καλύτερου φίλου του ανθρώπου. Ξεκίνησε από την αναζήτηση μιας ιστορίας που προσπερνά τα σύνορα της γλώσσας και εξελίχθηκε στην ιδέα της εξημέρωσης του λύκου από τους πρωτόγονους. Μέσα στα χρόνια που γράφτηκε το σενάριο η εκτενής έρευνα έριξε φως σε μία εποχή της ανθρωπότητας που βλέπουμε σπάνια. Έτσι διαμορφώθηκε μία παγκόσμια ιστορία για την οικογένεια, τις μάχες και τη συντροφικότητα που διαδραματίζεται πριν από 20.000 χρόνια.

Ο κόσμος ήταν διαφορετικός τότε. Οι άνθρωποι ήταν διαφορετικοί τότε, αλλά τα εργαλεία τους ήταν εξελιγμένα και οι φυλές ήταν σαν οικογένειες με τη δική τους ιεραρχία. Ο σεναριογράφος και ο σκηνοθέτης εμπνεύστηκαν από αυτή τη διαχρονική ιστορία επιβίωσης. “Θέλαμε να πούμε την πιο παγκόσμια ιστορία που μπορούσαμε κι έτσι ανατρέξαμε στο παρελθόν, σε αυτή την κουλτούρα. Όσο κάναμε έρευνα τόσα περισσότερα ανακαλύπταμε και συνειδητοποιήσαμε ότι είχαμε ένα πολύ πλούσιο υλικό από το οποίο μπορούσαμε να αντλήσουμε”.

Ο σκηνοθέτης είναι γνωστός για τη σχολαστική του προετοιμασία και είχε κάνει πολλή δουλειά πριν προσεγγίσει τον σεναριογράφο. Ήρθε σε επαφή με τον επικεφαλής του τμήματος της προϊστορίας στο Βρετανικό Μουσείο στο Λονδίνο. Από τον ειδικό έμαθε την αρχαιολογική γνώση που έχουμε για το πώς ζούσαν αυτοί οι άνθρωποι εκείνη την περίοδο,

τι όπλα χρησιμοποιούσαν, πώς άναβαν φωτιά, πώς έφτιαχναν ρούχα από δέρμα ζώων, μέχρι και το πώς στολίζονταν.

Alpha: Ζωώδη Ένστικτα

Πολύ πριν βρεθούν οι ηθοποιοί για την ταινία, ήταν σημαντικό να αποφασιστεί πώς θα απεικονιστούν τα ζώα, ειδικά ο Alpha, ο λύκος που εξημερώνει ο ήρωας της ταινίας. Ο σκηνοθέτης ήθελε η ταινία να είναι πραγματικό γύρισμα, όσο ήταν δυνατόν. Ήθελε πραγματικά ζώα και αληθινές τοποθεσίες. Το συναισθηματικό φορτίο της κεντρικής σχέσης της ταινίας, ανάμεσα στον άνθρωπο και στον λύκο, εξαρτιόταν από την αυθεντικότητα.

Για τον λόγο αυτό επιλέχθηκε ένα τσεχοσλοβάκικο λυκόσκυλο, που μπορεί να εκπαιδευτεί και μοιάζει πολύ στον πρόγονο του, τον λύκο. Η ράτσα αυτή είναι μια φυλή που δημιουργήθηκε τη δεκαετία του ’50 από τον στρατό και είναι διασταύρωση γερμανικού ποιμενικού και του λύκου των Καρπαθίων. Δεν είναι διαδεδομένη φυλή, αλλά έχει αναγνωριστεί από τον κυνολογικό όμιλο και παίρνει μέρος σε διαγωνισμούς.

Η παραγωγή πέτυχε τον πρώτο λαχνό με τον πεντάχρονο Chuck, έναν σκύλο που παίρνει μέρος σε διαγωνισμούς. Ο σκύλος ήρθε σε επαφή με τον πρωταγωνιστή πολύ νωρίς και έτσι τον συνήθισε. Το επόμενο στάδιο ήταν να ενδιαφερθεί πραγματικά για τον ηθοποιό. Αυτό έγινε με πολλά κεράσματα!

Alpha: Το ανθρώπινο στοιχείο

Ο ρόλος του Keda, του κεντρικού ήρωα, ήταν ζωτικής σημασίας. “Διαβάζω πολλές σύγχρονες ιστορίες και ήθελα κάτι γήινο, κάτι που να ασχολείται με τη φύση” λέει ο Αυστραλός Kodi Smit-McPhee, ο ηθοποιός που υποδύεται τον πρωταγωνιστικό ρόλο. “Ο Kodi είναι ένας βαθιά χαρισματικός ηθοποιός” λέει ο σκηνοθέτης. “Έχει ώριμα ένστικτα και δεν παίζει εγκεφαλικά. Παίζει συναισθηματικά”.

Για τον ρόλο του πατέρα, που μαθαίνει τον γιο να είναι ατρόμητος, επιλέχθηκε ο Ισλανδός Jóhannes Haukur Jóhannesson, στον οποίο σκηνοθέτης εντόπισε τον ευάλωτο άντρα που έψαχνε. “Έχει σκληρότητα, αλλά έχει και καρδιά. Αυτό μου άρεσε” λέει ο σκηνοθέτης.

“Σε αυτή την ταινία συνεργάστηκα με Αυστραλούς, Ισλανδούς, Πολωνούς, Σουηδούς, Βέλγους, Χιλιανούς, Βολιβιανούς, Αυστραλούς και Αμερικάνους. Νομίζεις ότι οι άνθρωποι είναι διαφορετικοί, αλλά δεν είναι. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι είναι από διαφορετικά μέρη του κόσμου και είναι όλοι ίδιοι, βασικά. Είμαστε απλώς άνθρωποι. Οπότε ήταν μια απολαυστική εμπειρία” λέει ο ηθοποιός.

Alpha: Νέοι Κόσμοι, Παλιός Κόσμος

Η γλώσσα είναι μία ακόμα ιδιαίτερη διάσταση της ταινίας. Μερικοί ηθοποιοί έπρεπε να μάθουν μια καινούρια γλώσσα, μερικοί έπρεπε να ενσαρκώσουν τους χαρακτήρες χωρίς να μιλάνε.

Το σενάριο είχε εξαρχής λίγο διάλογο γιατί ο σκοπός ήταν να κυριαρχήσει το συναίσθημα. Αλλά και πάλι έπρεπε να δημιουργηθεί μία γλώσσα, η γλώσσα αυτών των Κρο-Μανιόν. Δεν υπάρχει φυσικά κάποιο αρχείο της γλώσσας αυτής. Έτσι, η παραγωγή απευθύνθηκε σε μία ομάδα ανθρώπων που έχει δημιουργήσει γλώσσες για το Game of Thrones, το Avatar, το Superman. Χρειάστηκαν τέσσερις μήνες σκληρής δουλειάς και τελικά επινοήθηκε μία λειτουργική γλώσσα με λεξιλόγιο 500 λέξεων. Οι ηθοποιοί πήραν ένα εγχειρίδιο με φωνητικές οδηγίες και έκαναν μαθήματα για να μάθουν τη γλώσσα.

Ο Σουηδός ηθοποιός Jens Hultén λέει για την εμπειρία αυτή: “Δεν ήταν εύκολο στην αρχή. Η μεγαλύτερη πρόκληση ήταν να μην ποζάρουμε όπως κάνουμε σήμερα. Δεν έπρεπε να βάζουμε τα χέρια μας στους γοφούς μας ή να στηριζόμαστε σε ένα δέντρο. Έπρεπε να βρούμε άλλη γλώσσα του σώματος, να αφήσουμε πίσω μας όλες τις άχρηστες κινήσεις που χρησιμοποιούμε”.

Ο Jóhannesson που υποδύεται τον ρόλο του πατέρα λέει: “Είχαμε φωνητικές οδηγίες. Πήραμε το σενάριο γραμμένο με οδηγίες για το πού πρέπει να δώσουμε έμφαση και χρειάστηκαν πολλές πρόβες. Προσπάθησα στην αρχή να μάθω τους ήχους, αλλά αποδείχτηκε αδύνατο. Έπρεπε να μάθω τη σημασία των λέξεων. Πέρασα πολλές ώρες, αλλά ήταν φανταστικά όταν κατάφερα να μάθω τη γλώσσα”.

Παραλειπόμενα

Μία εβδομάδα πριν το γύρισμα οι ηθοποιοί βρέθηκαν σε ειδική κατασκήνωση με ομαδάρχη έναν αρχαιολόγο που ειδικεύεται στην προϊστορική περίοδο. Εκεί εκπαιδεύτηκαν στην κατασκευή εργαλείων και όπλων της εποχής εκείνης.

Τριάντα άτομα απασχολήθηκαν στην ομάδα των κουστουμιών της ταινίας. Τέσσερις έφτιαχναν τα ειδικά παπούτσια, τρεις έκοβαν γούνες και δέρματα και οι υπόλοιποι έραβαν και έφτιαχναν τα στολίδια που συνήθιζαν να φοράνε οι Κρο-Μανιόν.

Τα κοστούμια ήταν πολύ βαριά, μερικά ζύγιζαν μέχρι και 18 κιλά. Και ενώ κρατούσαν τους ηθοποιούς ζεστούς κατά τη διάρκεια του γυρίσματος, τα πράγματα δυσκόλεψαν κι άλλο όταν άρχισαν οι βροχές. Τις ζεστές μέρες, όμως, η κατάσταση ήταν αφόρητη, αφού η αίσθηση ήταν ότι περπατάνε μέσα σε μία σάουνα.

Η ταινία γυρίστηκε κυρίως στον Καναδά, καθώς και στο Πάρκο των Δεινοσαύρων, ένα Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομίας της UNCESCO. Εκεί έχουν ανακαλυφθεί 150 πλήρεις σκελετοί δεινοσαύρων, που χρονολογούνται στα 75 εκατομμύρια χρόνια πριν.

Συντελεστές

Σκηνοθεσία: Albert Hughes
Σενάριο: Daniele Sebastian Wiedenhaupt

Παίζουν: Kodi Smit-McPhee, Jóhannes Haukur Jóhannesson, Leonor Varela, Marcin Kowalczyk, Jens Hultén

Διεύθυνση Φωτογραφίας: Martin Gschlacht
Μοντάζ: Sandra Torres Granovsky

[/toggle]