Kingsman: Ο Χρυσός Κύκλος

Έχοντας λατρέψει το Kingsman: Η Μυστική Υπηρεσία και το θάρρος του, περίμενα πώς και πώς το σίκουελ (εγώ και πάρα πολλοί ακόμα θεατές). Το σίκουελ της ταινίας ήταν προορισμένο να με απογοητεύσει.

Η ταινία ξεκινά με την καταστροφή όλων των εγκαταστάσεων της Kingsman. Ο Έγκσι και o Μέρλιν είναι οι μόνοι που διασώζονται και θα αναζητήσουν βοήθεια στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού και συγκεκριμένα στους Statesmen, το αμερικανικό αντίστοιχο της Kingsman. Εκεί θα ανακαλύψουν ότι ο Χάρι (Κόλιν Φερθ) είναι ακόμα ζωντανός). Σύντομα μια νέα απειλή διαφαίνεται στον ορίζοντα: η Πόπι (Τζούλιαν Μουρ), μία drug – dealer που επιθυμεί να νομιμοποιήσει τις επιχειρήσεις της, απειλεί να σκοτώσει όλους όσους έχουν κάνει χρήση των ναρκωτικών της.

Δεν είναι ότι του λείπουν οι ιδέες ή η διάθεση, ωστόσο πέφτει σε δύο βασικές παγίδες που έλειπαν από το πρώτο: η μία αφορά την επανάληψη της «επιτυχημένης» συνταγής, σε μερικές περιπτώσεις σχεδόν ακριβώς (ο καβγάς σε μπαρ, ένας τρελός που θέλει να σκοτώσει εκατομμύρια, το τσιράκι του «κακού» με αναπηρία). Δεν είναι κακό το να θέλεις να προσφέρεις στους fan της πρώτης ταινίας μια επανάληψη αυτού που τους άρεσε, αλλά εδώ η «αντιγραφή» δεν γίνεται πάντα με ευφάνταστο τρόπο.

Το δεύτερο -και για μένα πιο κρίσιμο- πρόβλημα της ταινίας είναι η έλλειψη θάρρους. Ενώ στο πρώτο Kingsman ο Μάθιου Βον δεν δίσταζε να τραβήξει την κατάσταση στα άκρα, προσφέροντας αβίαστα το γέλιο, εδώ σταματά (κυριολεκτικά και μεταφορικά) δευτερόλεπτα πριν.

Αντί γι’ αυτό προσπαθεί να προσφέρει το γέλιο μέσα από τις αντιθέσεις ΗΠΑ – Βρετανίας: στην Statesmen κουβαλούν λάσα και πίνουν ουίσκι και μέσα από την υπονόμευση της αμερικανικής κουλτούρας. Παράλληλα, επιτυγχάνει στην κριτική του προς την αμερικανική ηγεσία (ο πρόεδρος ενθουσιασμένος πιστεύει ότι με το σχέδιο της Πόπι θα απαλλαγεί από τους ναρκομανείς μια και καλή).

Είμαι από αυτούς που δεν ενθουσιάστηκαν με την ερμηνεία της Τζούλιαν Μουρ, παρ’ όλο που αναγνωρίζω ότι έγινε και εδώ προσπάθεια σάτιρας του αμερικανικού τρόπου ζωής (μια mama με παραδοσιακά diner που σερβίρει μέχρι και ανθρώπινο κιμά).

Κατά τα άλλα, η ταινία διαθέτει τζεϊμσμποντικών εμπνεύσεων σκηνές που θα ικανοποιήσουν την ανάγκη για καταιγιστική δράση, αρκετές δόσεις χιούμορ (με τον… Έλτον Τζον να κρατά κεντρικό ρόλο στην ταινία), αλλά και μια μάλλον… συντηρητική ( ; ) εξέλιξη προς το φινάλε που κανείς δεν κατάλαβε τη χρησιμότητά της -πέρα ίσως από τον ίδιο τον σκηνοθέτη.

Σίγουρα αρκετά κατώτερο του πρωτότυπου, το δεύτερο Kingsman διαθέτει δράση και χιούμορ, αλλά δεν διαθέτει το «τσαγανό» του πρώτου Kingsman.