Συνέντευξη: Ανακαλύπτοντας τον Πωγωνίσκο του Θανάση Νεοφώτιστου
Από τον Χρυσό Διόνυσο στο περσινό φεστιβάλ μικρού μήκους ταινιών της Δράμας, στο φετινό βραβείο ντοκιμαντέρ για τον Πωγωνίσκο που εντυπωσίασε και προκάλεσε γέλιο στο κοινό.
Ο σκηνοθέτης Θανάσης Νεοφώτιστος βρίσκεται σε άκρως δημιουργική φάση.
Την ώρα που η Προσευχή ταξιδεύει σε ξένα Φεστιβάλ, το ντοκιμαντέρ μικρού μήκους του, ο Πωγωνίσκος συνεχίζει την πορεία του μετά τη Δράμα με την προβολή του στις 21ες Νύχτες Πρεμιέρας, το βράδυ της Δευτέρας 28 Σεπτεμβρίου (στις 17:30 το απόγευμα στον κινηματογράφο Δαναός 1).
Οι Cinεπιβάτες μίλησαν μαζί του εν μέσω όλων αυτών και σας παρουσιάζουν τη συζήτησή τους.
Αν και μέχρι τώρα έκανες ταινίες μυθοπλασίας, φέτος επέλεξες να μας δείξεις ένα ντοκιμαντέρ. Πώς το αποφάσισες και είναι το ντοκιμαντέρ ένα είδος που θα σε ενδιέφερε να ασχοληθείς και στο μέλλον;
Όχι, ο Πωγωνίσκος ήταν μια δουλειά που προέκυψε από προσωπική ανάγκη και χωρίς κανένα προγραμματισμό. Δεν είναι το είδος μου το ντοκιμαντέρ. Είμαι της μυθοπλασίας. Δουλεύω κυρίως με τη φαντασία μου. Αλλά οι ταινίες είναι έκφραση. Αν αισθανθώ ξανά την ανάγκη θα ξαναέκανα ντοκιμαντέρ.
Γιατί επέλεξες να πεις μια ιστορία για τον παππού και τη γιαγιά; Πώς αντιμετώπισαν την κάμερα;
Δεν επέλεξα να την πω να σου πω την αλήθεια. Το έκανα για μένα. Όταν άρχισα να το δουλεύω στο μοντάζ αποφάσισα ότι ίσως αξίζει να βγει και παραέξω. Δεν αισθάνθηκα στιγμή πάντως ότι η κάμερα άλλαξε κάτι. Αισθάνθηκα ότι χαρήκαν πολύ που ήθελα να περάσω χρόνο μαζί τους και να τους καταγράψω.
Η ταινία συνδυάζει χιούμορ και μια τρυφερή και νοσταλγική ματιά. Ήταν από την αρχή αυτή η ισορροπία που ήθελες να κρατήσεις;
Η ισορροπία αυτή προέκυψε γιατί έτσι είναι οι παππούδες μου. Αυτό το νόημα έχει για μένα το ντοκιμαντέρ. Να καταγράψεις μια ατμόσφαιρα και τους ανθρώπους όπως είναι και όπως τα εισπράττεις, όχι να τα δημιουργήσεις.
Το στοιχείο της φαντασίας, νεράιδες και τα παραμύθια, είναι κάτι που έχεις δηλώσει ότι σε ενδιαφέρει. Και δεν λείπει ούτε από τον Πωγωνίσκο. Τι σε ελκύει σε αυτό;
Η φαντασία και το παραμύθι είναι το θέμα της πρώτης μου μεγάλου μήκους που θα είναι μια κάπως σκοτεινή ταινία ενηλικίωσης. Όπως σου είπα η φαντασία είναι το κύριο εργαλείο με το οποίο δουλεύω. Για μένα το σινεμά το ίδιο είναι παραμύθι.
Δεύτερη συνεχόμενη φορά νικητής στο Φεστιβάλ της Δράμας μετά την Προσευχή. Πώς σε κάνει να αισθάνεσαι γι’ αυτό;
Δυνατότερος για να συνεχίσω στα επόμενα.
Το «μπίτι μπίτι» έγινε ένα είδος «συνθήματος» στο Φεστιβάλ. Τελικά, τι ακριβώς σημαίνει;
Είναι ξεκάθαρα ο ήχος που κάνουν οι νεράιδες στον Πωγωνίσκο!
Η Προσευχή, η προηγούμενη μικρού μήκους ταινία σου, ταξιδεύει σε πολλά Φεστιβάλ στο εξωτερικό. Πες μας λίγα πράγματα για την ανταπόκριση που συναντά.
Είμαι πολύ χαρούμενος για την Προσευχή και για την πορεία της. Έχει δικαιώσει πλήρως τις προσδοκίες μου. Μετά το σημαντικό Encounters ISFF και Sao Paolo ISFF, αυτή τη βδομάδα ταξιδεύω μαζί της στο Λονδίνο, στο Raindance IFF, ενώ ταυτόχρονα θα βρίσκεται στην Κίνα, Θεσσαλονίκη, Κύπρο και Μόναχο!
Ποια είναι τα επόμενα πρότζεκτ σου;
Ετοιμάζω μία μικρού μήκους, ένα μονοπλάνο στη Πατησίων και βρίσκομαι στη ολοκλήρωση της ιστορίας της μεγάλου μήκους. Είμαι ενθουσιασμένος σε πολύ παραγωγική φάση.
Ποσο επηρεάστηκες από τις ταινίες του –δάσκαλου σου- Κουτσιαμπατσάκου για τα του ντοκιμαντέρ;
Τον θαυμάζω πολύ τον δάσκαλο και χάρηκα πολύ που κάποιοι διακρίνανε την επιρροή μου. Ο Μανάβης είναι από τα αγαπημένα μου ντοκιμαντέρ. Με συγκίνησε ιδιαίτερα. Απ΄όσο ξέρω και ο Κουτσιαμπασάκος είχε πάρει συνεχόμενα βραβεία στη Δράμα για ντοκιμαντέρ και ταινία μυθοπλασίας. Τυχαίο;
Περισσότερες πληροφορίες για τον Πωγωνίσκο, μπορείτε να βρείτε στην επίσημη ιστοσελίδα του ντοκιμαντέρ ή στην σελίδα της NF Films στο Facebook
