ΚΡΙΤΙΚΕΣΣινε-προτάσειςΣινεμά

Θαύμα

wonder001

two-half-popcorn

Ο Αύγουστος Πούλμαν (Τζέικομπ Τρέμπλεϊ) είναι ένα μικρό αγόρι που εξαιτίας κάποιων προβλημάτων υγείας γεννιέται με παραμορφωμένο πρόσωπο. Έχει περάσει την παιδική του ηλικία λαμβάνοντας μαθήματα από τη μητέρα του, αλλά τώρα καλείται να πάει στο σχολείο. Εκεί θα αντιμετωπίσει την σκληρότητα των άλλων παιδιών, αλλά θα δει και τη φιλική τους πλευρά.

Βασισμένη σε best seller η ταινία του Στίβεν Τσμπόσκι (Beauty and the Beast), μιλά για το τι σημαίνει να μεγαλώνεις και να χρειάζεσαι την αποδοχή των συνομηλίκων σου. Σαφώς ανώτερο το πρώτο μέρος της ταινίας, εξερευνά τις επιπτώσεις που έχει η εμφάνιση του νεαρού Όγκι όχι μόνο στον ίδιο, αλλά και στην οικογένειά του και τους συμμαθητές του (επικεντρωμένο πάντα στην οπτική γωνία των παιδιών ή των εφήβων).

wonder002

Όχι ότι οι μεγάλοι δεν έχουν τη δική τους δυνατότητα να «λάμψουν» στην ταινία. Πάντα επιλεκτική η Τζούλια Ρόμπερτς ερμηνεύει εδώ έναν ρόλο που της ταιριάζει απόλυτα και δεν διστάζει να καθίσει στη θέση του συνοδηγού και να αφήσει τους νεαρούς της ταινίας να καθοδηγήσουν την πλοκή. Μάλλον αταίριαστη η σύμπραξή της με τον Όουεν Γουίλσον που περισσότερο μοιάζει να «παίζει» τον ρόλο του στοργικού πατέρα παρά να χάνεται μέσα σε αυτόν. Όπως πάντα πολύ καλός ο νεαρός Τζέικομπ Τρέμπλεϊ (The Room), το νέο «παιδί – θαύμα» του Χόλιγουντ.

wonder003

Τα πράγματα γίνονται αρκετά πιο αναμενόμενα στο δεύτερο μέρος της ταινίας. Ο θεατής περιμένει τις συγκρούσεις, τις αμφισβητήσεις και την αποδοχή που  θα συναντήσει μπροστά του ο Όγκι, με το «απαραίτητο» σε αυτές τις περιπτώσεις ηθικό δίδαγμα να μοιάζει σχεδόν βεβιασμένο -τα ηθικά διδάγματα φροντίζει να μάς τα τονίζει και ο δάσκαλος του σχολείου με τσιτάτα γραμμένα στον πίνακα της σχολικής αίθουσας. Υπάρχουν φυσικά οι αναμενόμενοι νταήδες που θα βρουν την τιμωρία που τους αξίζει, όπως και οι στιγμές αποθέωσης του κεντρικού ήρωα. Πάντως, η ταινία κάπως καταφέρνει να βρει τις ισορροπίες ώστε να μην γίνει υπερβολικά μελοδραματική, ενώ σε αυτό το σημείο βοηθάνε και οι αναφορές στην ποπ κουλτούρα (και ειδικότερα στον κόσμο του Star Wars), δείχνοντας πώς μπορεί ένα ψεύτικο σύμπαν, μια ταινία να βοηθήσει κάποιον να αντιμετωπίσει τις δυσκολίες.

Αγγελική Στελλάκη

Η πρώτη ταινία που είδε σε κινηματογραφική αίθουσα ήταν το Χορεύοντας με τους Λύκους. Κατά τη διάρκεια του οποίου διάβαζε Μίκι Μάους, σπάζοντας τα νεύρα όλων. Σε σινεφίλ μονοπάτια οδηγήθηκε όταν, κατά τη διάρκεια μοναχικών κινηματογραφικών βραδινών περιπλανήσεων, διαπίστωσε ότι νοιώθει μια παράξενη ευτυχία, κάθε φορά που τα φώτα χαμηλώνουν, ο ήχος του προτζέκτορα πλημμυρίζει το χώρο και μυρωδιά ποπ κορν ξεχύνεται στην αίθουσα.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *