Γουέστερν
Μια ομάδα Γερμανών που δουλεύει στον κατασκευαστικό τομέα, φτάνει σε μια απομονωμένη περιοχή στα σύνορα Βουλγαρίας – Ελλάδας. Οι συναναστροφές με τους ντόπιους δεν εξελιχθούν ομαλά. Εντάσεις και συγκρούσεις θα αναπτυχθούν τόσο μεταξύ των Γερμανών οικοδόμων, όσο και μεταξύ των Γερμανών και των ντόπιων κατοίκων.
Η Γερμανίδα Βαλέσκα Γκρίζεμπαχ, πολυβραβευμένη για την προηγούμενη ταινία της, το Loving, δίνει τη δική της εκδοχή ενός σύγχρονου «γουέστερν», με τους Γερμανούς να βρίσκονται σε ρόλο «αποικιοκράτη» και τους Βούλγαρους σε ρόλο «ιθαγενή». Οι ανδρικές φιγούρες της Γκρίζενμπαχ -κυρίως μη επαγγελματίες ηθοποιοί- μοιάζουν βγαλμένες από παλιές κλασικές ταινίες γουέστερν και το «αγνό» τοπίο της americana έχει αντικατασταθεί από τα Βαλκάνια.
Ενδιαφέρουσα η ματιά της σκηνοθέτιδος πάνω στον δυτικό επεκτατισμό, αποκτά ακόμα μεγαλύτερο ενδιαφέρον από το γεγονός ότι η ίδια είναι Γερμανίδα και η ταινία της μοιάζει να περιλαμβάνει ένα -έστω και μη ηθελημένο- σχόλιο πάνω στα αντι-γερμανικά αισθήματα που επικρατούν σε φτωχότερες χώρες της Ευρώπης.
Οι αργοί ρυθμοί της ταινίας μπορεί να κουράσουν κάποιους από τους θεατές, καθώς η Γκρίζεμπαχ ακολουθεί το αμερικάνικο γουέστερν στο πνεύμα και όχι στους ρυθμούς. Εκεί το σινεμά της αποδεικνύεται σαφώς ευρωπαϊκό και οι προβληματισμοί της δεν είναι ξένοι από τους προβληματισμούς που επικρατούν αυτή τη στιγμή στην Ευρώπη.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η ταινία υπήρξε υποψήφια για το βραβείο LUX του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, ενώ είχε συμπεριληφθεί στη λίστα του Sight and Sound με τις καλύτερες ταινίες του 2017.
