Σινεμά

26ο ΠΕΚ: In Bloom, Γεωργία μια άγνωστη χώρα

Χθες είδαμε το ‘In Bloom‘ (Grzeli nateli dgeebi), από τη Γεωργία, που ήρθε με τη διαφορετικότητα και την πρωτοτυπία του να ταράξει τα νερά του διαγωνιστικού τμήματος του φεστιβάλ του 26ου Πανοράματος, θέτοντας δυνατή υποψηφιότητα για το αουτσάιντερ που θα κοντράρει το μεγάλο φαβορί ‘τα Παιδιά του Ιερέα‘ που προβάλλεται σήμερα.

Παρακολουθούμε τις οικογένειες δυο μικρών κοριτσιών της Έκα και της Νάτια, αχώριστων φίλων μέσα σε μια χώρα σε απόγνωση. Η παιδικότητα και τα πρώτα σκιρτήματα του έρωτα κόντρα στην παράδοση και στη μεταπολεμική κατάσταση που φέρνει στην επιφάνεια τα κακώς κείμενα της κοινωνίας. 

Με φρεσκάδα στις ερμηνείες, τα καθαρά πρόσωπα και τις φυσικές ερμηνείες, την ωραία φωτογραφία και προσεγμένο σενάριο κινεί από την αρχή το ενδιαφέρον. Αυτό που απογειώνει πραγματικά την ταινία, όμως είναι τα καταπληκτικά καδραρίσματα της, τα λεγόμενα κινούμενα ‘στατικά’ πλάνα. Με ελεύθερη κίνηση διατηρεί τη στατικότητα, αφήνοντας όμως τη σταθερότητα να παρεκκλίνει αριστερά-δεξιά, μπρος-πίσω, προσομοιάζοντας το ανθρώπινο βλέμμα, ακολουθώντας ότι διαδραματίζεται στο επίκεντρο και προσφέροντας μερικά πανέμορφα εσωτερικά μονοπλάνα. Ιδιαίτερα τα πλάνα στην κουζίνα έχουν μια αξιοζήλευτη φυσικότητα. Δεν είναι τυχαίο ότι φέρνει στο μυαλό μας το Παρελθόν, ή το πρώτο μέρος της Αντέλ, μιας που πρόκειται για γαλλογερμανική παραγωγή.

Το άλλο σημείο που πρέπει να εστιάσουμε είναι το πόσο ωραία αφήνει να παρουσιαστεί η ψυχοσύνθεση και το δράμα ενός λαού, αυτού της Γεωργίας. Ένας λαός ευγενικός και τρυφερός με καταβολές μεσογειακές και ασιατικές, αποκομμένος πλέον από τη σοβιετική ένωση, με στοιχεία που θυμίζουν Ινδία ή και Κίνα. Δυστυχώς, γνωρίσαμε τη Γεωργία κυρίως μέσα από τους μετανάστες και όσα ακούσαμε για τη χώρα μέσω αυτών. Με τον πόλεμο και την αδικία να αποτελούν μέρος της ζωής τους, όλους τους άνδρες να είναι παροπλισμένοι και να καταντούν μεθύστακες στα καφενεία ανήμποροι να κρατήσουν τα ηνία των οικογενειών. Η νέα τάξη πραγμάτων έρχεται να κοντράρει τις παλιές ηθικές αξίες με τις οποίες μεγάλωσαν. Η ανατριχιαστική προσθήκη ενός όπλου στα παιδικά χέρια της νέας γενιάς θα έρθει να δώσει την απάντηση τους απέναντι στο μίσος. Που θα στραφεί άραγε; Σε συνδυασμό με τις καταπληκτικές παιδικές ερμηνείες έρχεται να μας δώσει και μια πολύ όμορφη χορογραφία πριν το μουδιασμένο τέλος που αφήνει πολλά για συζήτηση.

Αντώνης Γκούμας

Θα μπορούσε να ζήσει εξίσου ευχάριστα στη Μέση Γη όσο στη Metropolis, από τα πιο ρεαλιστικά πλάνα στα πιο σουρεαλιστικά συννεφάκια. Μπαίνοντας στις αίθουσες παθιάζεται αμετανόητα κάθε φορά που σβήνουν τα φώτα. Στα Φεστιβάλ που καλύπτει αντί για τις πολυαναμενόμενες ταινίες προτιμά να ανακαλύπτει άγνωστα μικρά διαμαντάκια που ίσως να μην δούμε ποτέ στις ελληνικές αίθουσες. Συνήθως καλοπροαίρετος, προσέξτε, όμως, όταν κραδαίνει το «τσεκούρι» του.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *