Η Διαπαιδαγώγηση της Κάμερον Ποστ (The Miseducation of Cameron Post)
Μετά το διπλό sold out στο κινηματογραφικό φεστιβάλ της Αθήνας «Νύχτες Πρεμιέρας», η νέα ταινία της Desiree Akhavan -η οποία βραβεύτηκε στο φετινό φεστιβάλ Sundance- έρχεται στις κινηματογραφικές αίθουσες.
Στον κεντρικό ρόλο της Cameron Post βλέπουμε την γνωστή ηθοποιό Chloë Grace Moretz, η οποία υποδύεται μια έφηβη κοπέλα στο ξεκίνημα της ανακάλυψης της σεξουαλικής της ταυτότητας. Για το οικογενειακό της όμως περιβάλλον η σεξουαλική ταυτότητα της Cameron αποτελεί «αρρώστια» και «αμαρτία» όπως την χαρακτηρίζουν, με αποτέλεσμα να την στείλουν σε μία κατασκήνωση προκειμένου να λύσει το πρόβλημα της σεξουαλικής της κατεύθυνσης με την βοήθεια του Θεού. Παρά το προβληματικό περιβάλλον της κατασκήνωσης, παρακολουθούμε την Cameron να αναπτύσσει δεσμούς αληθινής φιλίας με δύο συνομήλικους εφήβους, την στιγμή που όλοι οι άλλοι τους έχουν γυρίσει την πλάτη. Στο πλευρό μάλιστα της Moretz, βλέπουμε την νεαρή και ανερχόμενη ηθοποιό Sasha Lane, η οποία είχε εντυπωσιάσει με την ερμηνεία της στην ταινία «American Honey» του 2016, μαζί με τον Shia LaBeouf.
Η Ιρανοαμερικανίδα Akhavan στο φιλμ της δεν επικεντρώνεται τόσο στην επαναστατική συμπεριφορά της πρωταγωνίστριας και των δευτεραγωνιστών, οι οποίοι αγνοούν τους συμβούλους του και αρνούνται να συμμορφωθούν στις απαιτήσεις του προγράμματος. Αυτό που φωτίζει η σκηνοθέτις είναι το ταξίδι εσωτερικής ανακάλυψης και ενηλικίωσης της έφηβης Cameron μέσα από την αποδοχή του εαυτού της και της σεξουαλικότητάς της.
Το θέμα της ταινίας πλέον είναι αρκετά συχνό: το ζήτημα της σεξουαλικότητας γίνεται διαρκώς και πιο «ανοιχτό» με αποτέλεσμα να προβληματίζει όλο και περισσότερους σκηνοθέτες. Ωστόσο, αυτό που διαφοροποιεί την συγκεκριμένη ταινία είναι ο έξυπνος σεναριακός τρόπος προσέγγισης του θέματος, τοποθετώντας ομοφυλόφιλους εφήβους σε ένα περιβάλλον στο οποίο αντιμετωπίζονται ως πειραματόζωα στα χέρια ανθρώπων που προσπαθούν να τους «γιατρέψουν». Ακόμη ένα θετικό στοιχείο της ταινίας είναι πως δεν καταλήγει σε συναισθηματικές εξάρσεις και υπερβολές, αποφεύγοντας έτσι τον ακραίο μελοδραματικό της χαρακτήρα.
Παράλληλα, οι ερμηνείες των ηθοποιών ανταποκρίνονται με επιτυχία στον ήπιο συναισθηματικό τόνο της ταινίας, δημιουργώντας στον θεατή μία ζεστή και συμπονετική στάση προς τους ήρωες της.
