Η Μεγάλη Υπόσχεση (The Promise)
Ο πρώτος παγκόσμιος πόλεμος έχει ήδη ξεκινήσει και τα πράγματα στην Τουρκία αλλάζουν όταν έρχεται ο Ατατούρκ. Ο Mίκαελ Πογκοσιάν, φοιτητής της ιατρικής στην Τουρκία, συναντά την πανέμορφη δασκάλα χορού Άνα στα τέλη του 1914. Η αρμένικη καταγωγή τους θα τους φέρει κοντά, αλλά ο Μίκαελ θα συγκρουστεί με τον τωρινό σύντροφο της Άνας, έναν Αμερικανό δημοσιογράφο, που είναι αποφασισμένος να εκθέσει όλη την αλήθεια για τη γενοκτονία των Αρμενίων. Όσο μαίνεται ο πόλεμος και η Οθωμανική Αυτοκρατορία καταρρέει, τόσο πιο έντονα οι τρεις τους θα χρειαστεί να τιθασεύσουν τα πάθη τους.
Ο σκηνοθέτης Τέρι Τζορτζ χρησιμοποιεί ένα ερωτικό τρίγωνο με φόντο τις φρικαλεότητες που υπέστησαν οι Αρμένιοι την περίοδο εκείνη. Όμως, παρακολουθώντας την ταινία, θα έλεγε κανείς ότι δίνεται περισσότερη σημασία στις σχέσεις που αναπτύσσουν οι πρωταγωνιστές μεταξύ τους παρά στο τι έγινε με τον αρμένικο λαό. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να μην δίνεται η απαραίτητη προσοχή – και σεναριακή εξέλιξη – σε κανέναν από τους δύο πόλους της ταινίας: το ερωτικό τρίγωνο και τα ιστορικά γεγονότα.
Ο Όσκαρ Ισαάκ είναι ο Μίκαελ Πογκοσιάν, ο οποίος, καθώς ο πόλεμος εξελίσσεται, βιώνει έντονα τις επιπτώσεις του. Και δεν είναι καθόλου υπερβολικός στο παίξιμό του. Δίνει με πολύ ρεαλιστικό τρόπο όλη τη δυστυχία και την ταλαιπωρία που επιφέρει μια τέτοια κατάσταση, που κάνει τον θεατή να συμπάσχει. Ο Κρίστιαν Μπέιλ είναι καταπληκτικός στον ρόλο του δημοσιογράφου, που με τη συμπεριφορά του σε κάνει να τον αντιπαθήσεις. Όμως, τόσο ο Μπέιλ όσο και ο Ισαάκ προσπάθησαν να δώσουν τον καλύτερό τους εαυτό, με ένα σενάριο που δεν τους βοηθούσε ιδιαίτερα. Όσο για την Σαρλότ Λε Μπον, δεν θα λέγαμε πως ήταν από τις καλύτερές της στιγμές.
Παρά τα σεναριακά προβλήματα και την ατελή ανάπτυξη των χαρακτήρων, υπάρχουν στιγμές που ενεργοποιούν συναισθήματα και σε αυτό βοήθησε τόσο η σκηνοθεσία του Τζορτζ όσο και η πολύ καλή φωτογραφία της ταινίας.
«Η Μεγάλη Υπόσχεση» είναι μια ακόμα ταινία που, μαζί με το «The Cut» του Φατίχ Ακίν και το «Αραράτ» του Ατόμ Εγκογιάν, θίγει το φλέγον ζήτημα της Αρμένικης γενοκτονίας. Αξίζει, λοιπόν, να δώσετε μια ευκαιρία στην ταινία γιατί, παρά τα μικρά λάθη της, θα σας αποζημειώσει συναισθηματικά.
