Απολογισμός 2018: Η Αγγελική Στελλάκη επιλέγει τις ταινίες της χρονιάς

Δέκα ταινίες, δέκα κινηματογραφικές στιγμές σε μία μάλλον αδιάφορη κινηματογραφικά χρονιά όπου για άλλη μια φορά κυριάρχησαν τα σίκουελ, πρίκουελ και τα ριμέικ. Ευτυχώς, υπήρχε το παγκόσμιο σινεμά (οι μισές ταινίες στη λίστα δεν προέρχονται από το Χόλιγουντ).

Κλέφτες Καταστημάτων

Ο Χιροκάζου Κόρε- Έντα έκλεψε την καρδιά των θεατών με αυτή τη συγκινητική και τρυφερή ταινία για την υπερπληθώρα συναισθήματος που μπορεί να κρύβεται στο περιθώριο της κοινωνίας. Αυτό που οι άλλοι περιφρονούν μπορεί να κρύβει το θαύμα της ανθρωπιάς. Οι οικογενειακοί δεσμοί απασχολούν για ακόμη μία φορά τον σκηνοθέτη που βάζει μια οικογένεια μικροκλεφτών να παίρνει στο σπίτι του ένα παραμελημένο κοριτσάκι που βρίσκει κλεισμένο έξω από το σπίτι του. >> Διαβάστε ολόκληρη την κριτική μας

Foxtrot

Ένα ζευγάρι μαθαίνει ότι ο γιος του έχει σκοτωθεί «στο καθήκον». Κι ενώ στο σπίτι εκτυλίσσεται μια οικογενειακή τραγωδία, με τον ιστραηλινό στρατό να αντιμετωπίζει «γραφειοκρατικά» την κατάσταση, ο νεαρός ζει και βασιλεύει -και μάλλον βαριέται σε ένα φυλάκιο στην ερημιά. Ανελέητη σάτιρα των στρατιωτικών εμμονών, όχι μόνο του Ισραήλ, αλλά και ολόκληρου του πλανήτη, από τον Σαμουέλ Μαόζ (Λίβανος). >> Διαβάστε την κριτική μας

Ρόμα

Αρκετούς απογοήτευσε, άλλους τους ενθουσίασε. Ο λόγος για τη νέα ταινία του Αλφόνσο Κουαρόν που παρακολουθεί έναν χρόνο από τη ζωή μιας οικογένειας στη συνοικία Ρόμα στην Πόλη του Μεξικού. Κεντρικός πυρήνας της μεσοαστικής οικογένειας είναι η νεαρή κοπέλα που βοηθά στις δουλειές του σπιτιού και κρατά τα παιδιά. Περισσότερες από δύο ώρες πραγματικού σινεμά, ένα εντυπωσιακό τεχνολογικό επίτευγμα (εξαιρετικός ήχος και υπέροχη, φωτεινή ασπρόμαυρη φωτογραφία) σε μία ταινία που κυλά όπως η ζωή: αργά και χωρίς πολλά σκαμπανεβάσματα, αλλά με τρόπο τελεσίδικο και γλυκόπικρο. >> Διαβάστε την κριτική μας

First Man

Υποτιμημένη κατά τη γνώμη μου, η ταινία του Ντάμιεν Σαζέλ First Man είναι εξαιρετικό δείγμα σινεμά για μια άγνωστη πτυχή μιας πολύ γνωστής ιστορίας. Ο σκηνοθέτης αναζητά την αιτία πίσω από την επιμονή του Άρμστρονγκ στην αποστολή του -όταν όλοι γύρω σου πεθαίνουν, όταν βλέπεις ότι μοιάζει σχεδόν τυχαία και αδύνατη η επιτυχία τι είναι αυτό που σε κάνει να συνεχίζεις, αναζητώντας κάτι πέρα από το ανθρώπινο; Ο Ράιαν Γκόσλινγκ δίνει μια συγκρατημένη ερμηνεία από αυτές που γνωρίζει να χειρίζεται καλά και το First Man είναι τελικά μια ταινία για όλα αυτά που μας κάνουν να συνεχίζουμε και να ξεπερνάμε τον εαυτό μας. >> Διαβάστε ολόκληρη την κριτική μας

Αφανισμός (Annihilation)

Το καλύτερο sci-fi φιλμ της χρονιάς ήρθε κατευθείαν σε home cinema και συγκεκριμένα στο Netflix, επειδή πολλοί την είδαν λίγοι… την κατάλαβαν. Η Λίνα (Νάταλι Πόρτμαν) κινούμενη από την εξαφάνιση του συζύγου της (Όσκαρ Άιζακ) αποφασίζει να ενταχθεί σε μία αποστολή που θα κινήσει για τη Νότια Ζώνη, μια περιοχή όπου λαμβάνουν χώρα παράξενα φαινόμενα. Διατηρώντας παράλληλα την ατμόσφαιρα απομόνωσης και έντονης ζωντάνιας που υπάρχει στο μυθιστόρημα και με μια χαμηλών τόνων ερμηνεία από τη Νάταλι Πόρτμαν -η οποία κινείται στα πρότυπα του αναξιόπιστου αφηγητή που έχουμε δει σε πολλές ταινίες διαφορετικών ειδών-, δημιουργεί μια σύγχρονη κλασική ταινία. >> Διαβάστε περισσότερα

Ψυχρός Πόλεμος

Μια εντυπωσιακά σκηνοθετημένη και με σεναριακή οικονομία ερωτική ιστορία από τον Πάβελ Παβλικόφσκι, δημιουργό του Ida. Από την μεταπολεμική Πολωνία στο Παρίσι και από εκεί πάλι επιστροφή στα πάτρια εδάφη για την καταγραφή μιας παθιασμένης ερωτικής σχέσης που ξεπερνά σύνορα και ιστορικές συνθήκες. Ένα υπέροχο παζλ εικόνων για τον… Ψυχρό Πόλεμο ενός ζευγαριού που επιλέγει να εγκαταλείψει τα «χαρακώματα», κουρασμένο από τις προσωπικές -και όχι μόνο- μάχες. >> Διαβάστε ολόκληρη την κριτική μας

Τρεις πινακίδες έξω από το Έμπινγκ στο Μιζούρι

Τι είναι μισαλλοδοξία; Τι είναι ρατσισμός; Ποιο είναι το τέρας που κρύβεται μέσα μας και που έχει τις βάσεις του; Ο Μάρτιν ΜακΝτόνα δημιουργεί μια εξαιρετική ταινία πάνω στις προκαταλήψεις και τις εμμονές μας και η ταινία του καταλήγει στο άνοιγμα του μυαλού και των συναισθημάτων. Σε όλα αυτά αρκεί να προσθέσει κανείς τις εξαιρετικές ερμηνείες από την τριάδα των πρωταγωνιστών για να καταλάβει ότι οι Τρεις Πινακίδες είναι από τις καλύτερες ταινίες της περασμένης χρονιάς. » Διαβάστε ολόκληρη την κριτική μας

Να με φωνάζεις με τ’ όνομά σου

Ένας έρωτας κινηματογραφημένος κάτω από το ιταλικό φως, μέσα σε αρχαιότητες και υπέροχη φύση. Ο έρωτας ενός εφήβου για τον λίγα χρόνια μεγαλύτερο βοηθό του πατέρα του είναι ένας έρωτας που στο σινεμά μπορεί να έχουμε δει αρκετές φορές, όμως εδώ γίνεται αριστοτεχνικά από τον σκηνοθέτη Λούκα Γκουαντανίνο -ο οποίος θέλει και σίκουελ- και τον σεναριογράφο Τζέιμς Άιβορι -που διαφωνεί να συνεχιστεί η ταινία. Το Call me by your name είναι μια ταινία για την καλοκαιρινή ραστώνη, για τους πυρετώδεις έρωτες των εφηβικών καλοκαιριών μας. Μια ταινία για την ενηλικίωση, για την κατανόηση, για τον χορό, την τέχνη, την καλή ζωή. >> Διαβάστε ολόκληρη την κριτική μας

Αόρατη Κλωστή (Phantom Thread)

Το Phantom Thread είναι, όμως, μια ταινία που μιλά για τις αόρατες κλωστές που συνδέουν τους ανθρώπους μεταξύ τους, αλλά και για τις αόρατες κλωστές της βιομηχανίας της μόδας, για τους ανθρώπους που δουλεύουν για να μπορεί ένα ρούχο να είναι τέλειο. Και πως η τελειότητα του δημιουργήματος μπορεί να προκύπτει από την ατέλεια του χαρακτήρα. Με στοιχεία από το σινεμά του Άλφρεντ Χίτσκοκ -αλλά με την ιδιαίτερη ματιά του Πολ Τόμας Άντερσον- και με την υπέροχη ερμηνεία του Ντάνιελ Ντέι Λούις -στον τελευταίο καθ’ ομολογία του ίδιου ρόλο της καριέρας του-, η Αόρατη Κλωστή δεν θα μπορούσε να μην είναι μία από τις πιο πολυσυζητημένες ταινίες της χρονιάς. >> Διαβάστε ολόκληρη την κριτική

Ντάνιελ Ντέι Λούις: Έχει έρθει η ώρα να απολαύσω μια διαφορετική ζωή

Spider Man: Μέσα στο Αραχνοσύμπαν

Από όλους τους υπερήρωες που είδαμε φέτος στη μεγάλη οθόνη, ένας έκλεψε την καρδιά μας. Και δεν ήταν ο Black Panther, ούτε ο Aquaman. Ο λόγος για τον Σπάιντερμαν και τη νέα animation ταινία, ένας ιδανικός συνδυασμός χιούμορ, συγκίνησης, περιπέτειας. Ιδανική μεταφορά της ουσίας των κόμικ στον κινηματογράφο, το Spiderverse είναι από τις καλύτερες ταινίες της χρονιάς.

 

 

Καλύτερες ανδρικές ερμηνείες: Γούντι Χάρελσον (Τρεις Πινακίδες έξω από το Έμπινγκ, στο Μιζούρι), Ράιαν Γκόσλινγκ (First Man), Λίορ Ασκενάζι (Foxtrot), Τιμοτέ Σαλαμέ (Call me by your name), Ντάνιελ Ντέι Λούις (Αόρατη Κλωστή)

Καλύτερη γυναικεία ερμηνεία: Βίκι Κριπς (Αόρατη Κλωστή), Γιαλίτσα Απαρίσιο (Roma), Φράνσις ΜακΝτόρμαντ (Τρεις Πινακίδες έξω από το Έμπινγκ, στο Μιζούρι)

Καλύτερη σκηνοθεσία: Αλφόνσο Κουαρόν (Roma)

Καλύτερη ελληνική ταινία: Too much info clouding over my head

Καλύτερες σκηνές:

O Τζακ – Τζακ παλεύει με ένα ζωάκι στον κήπο και αποκαλύπτει τις μυστικές του δυνάμεις (Οι Απίθανοι 2)

Η Κλέο δεν ξέρει μπάνιο αλλά δεν διστάζει να πέσει στο κύμα για να σώσει δύο από τα παιδιά της οικογένειας που φροντίζει (Ρόμα)

O Νιλ Άρμστρονγκ ετοιμάζεται να φύγει σιωπηλά για τη σελήνη, αλλά η σύζυγός του επιμένει ότι πρέπει να μιλήσει στα παιδιά του (First Man)

Ολόκληρη η σεκάνς στο ξενοδοχείο της Λάμψης (Ready Player One)

To μισό σύμπαν της Marvel εξαφανίζεται (Infinity War)

Ένας ηθοποιός απαγγέλει Σαίξπηρ και Σέλεϊ με κοινό πέντε άτομα σε μια πλατεία στην Άγρια Δύση (The Ballad of Buster Scruggs)

Ατάκες:

Math is math. Why would they change math? – Οι Απίθανοι 2

We’re four misfits who don’t belong together, we’re playing for other misfits. They’re the outcasts right at the back of the room. We’re pretty sure they don’t belong either. We belong to them.” – Bohemian Rhapsody

Don’t ask me to fetch that stick. – Isle of Dogs

Call me by your name and I’ll call you by mine. – Call me by your name

Καλύτερο animation: Spider man: Μέσα στο Αραχνοσύμπαν

Καλύτερη κωμωδία: The Disaster Artist

Απογοήτευση της Χρονιάς: Μαρία Μαγδαληνή. O Γκαρθ Έντουαρντς είναι ταλαντούχος, αλλά έχασε την ευκαιρία να κάνει μια έξω από τα συνηθισμένα -και τους θρησκευτικούς κανόνες- ταινία

Χειρότερη ταινία: Ο Διπλός Εραστής

Καλύτερο Ντοκιμαντέρ: Obscuro Barroco

Τραγούδι που άκουσα στο ριπίτ: In the Shallows (A Star is Born), Visions of Gideon (Call Me by your name), Two Hearts (Cold War)