Φάκελος 19ο ΦΝΘ
Εικόνες που μας έμειναν:
Οι ταινίες:
Από τις πολύ καλές στιγμές του Φεστιβάλ ήταν τα ντοκιμαντέρ που έκαναν χρήση πολύτιμου αρχειακού υλικού για να αφηγηθούν τις ιστορίες τους. Το μαγικό δάσος της Κάισα ήταν μία από τις καλύτερες ταινίες του Φεστιβάλ, ενώ το Ντόσον Σίτι: Παγωμένος Χρόνος περιελάμβανε πολύτιμο αρχειακό υλικό. Εξαιρετικό ήταν και το Μικροσκοπικά Σώματα: Ο ενδόμυχος κόσμος του Φ. Πέρσι Σμιθ, γυρισμένο από τον βρετανό φυσιοδίφη στις αρχές του 20ού αιώνα, ντοκιμαντέρ που ρίχνει μια πολύτιμη ματιά στους μικρόκοσμους που αγάπησε ο Σμιθ και συνοδεύεται από τη μουσική των Tindersticks. Και μιας και μιλάμε για μουσική, αυτό που πραγματικά κατάφερε να… ροκάρει ήταν το Rumble: Οι Ινδιάνοι που ρόκαραν τον κόσμο, ενώ συναρπαστικό ήταν και το ταξίδι στη ζωή του φωτογράφου Ρόμπερτ Μέιπλθορπ, με τίτλο Μέιπλθορπ: Κοίτα τις Εικόνες. Συγκινητικό το It’s Not Yet Dark, ενδιαφέρων και πρωτοποριακός ο Πύργος -με θέμα μία από τις πρώτες μαζικές δολοφονίες στις ΗΠΑ-, πολύπλευρο το Village Potemkin και σπουδαίο το Πού Είσαι Σινγκάλ;
Καλύτερος ήρωας ντοκιμαντέρ:
Η Μπρουκ Γκίναν, πρώτη τρανς πυροσβέστης στη Νέα Υόρκη και το ταξίδι της σε σύμβολο για την LGBT κοινότητα των ΗΠΑ (στο Woman on Fire/ Φλεγόμενη Γυναίκα).
Καλύτερη φωτογραφία:
Η υπέροχη φωτογραφία στο ντοκιμαντέρ Μέρες της Λίμνης κι ο τρόπος που η Πανδώρα Μουρίκη κινηματογραφεί και μας παρουσιάζει τον υπέροχο υδρότοπο της λίμνης Κερκίνης, όπου περήφανα πτηνά, όπως οι κορμοράνοι και οι πελεκάνοι βρίσκουν σπίτι και καταφύγιο ομορφαίνοντας ακόμα περισσότερο το φυσικό τοπίο με την παρουσία τους. Οι μικρόκοσμοι του Μικροσκοπικά Σώματα: Ο ενδόμυχος κόσμος του Φ. Πέρσι Σμιθ. Ιδιαίτερη μνεία πρέπει να γίνει στην μικρού μήκους Παραλία. Απίστευτη και η φωτογραφία των Ασκήσεων Μνήμης.
Πιο ενδιαφέρουσα ιστορία:
Στο Σαντοάγια ένα ζευγάρι Ολλανδών εγκατελείπει την πατρίδα του και μετά από ένα road trip δύο ετών σε διάφορες περιοχές του κόσμου, αποφασίζει να χτίσει το σπιτικό του σε ένα απομονωμένο χωριό της Ισπανίας. Εκεί κατοικεί μόνο μία ακόμα οικογένεια. Αυτό που ξεκινά σαν μια ουτοπία, σύντομα αποτελεί αξεπέραστο εμπόδιο, καθώς οι μοναδικοί γείτονες θέτουν συνεχώς εμπόδια στον Μάρτιν και σε αυτά που θέλει να κάνει για το χωριό και την περιοχή. Μέχρι που κάποια στιγμή ο Μάρτιν εξαφανίζεται…
Η ανθρώπινη υπέρβαση:
Στο Δεν Σκοτείνιασε Ακόμη ο σκηνοθέτης Σάιμον Φιτσμόρις μαθαίνει λίγο μετά τα 34 χρόνια του -και ενώ η μικρού μήκους του έχει προβληθεί στο Φεστιβάλ του Σάντανς- ότι υπάρχει από αμυοτροφική πλάγια σκλήρυνση και ότι του απομένουν 3-4 χρόνια ζωής. Εκείνος δεν το βάζει κάτω: καθηλωμένος σε ένα αναπηρικό καροτσάκι, μην έχοντας τη δυνατότητα να κουνηθεί, ο Φιτσμόρις θα γυρίσει την πρώτη του μεγάλου μήκους ταινία και θα μας διδάξει τη δύναμη της θέλησης.
Πιο πρωτοποριακό ντοκιμαντέρ:
Χρησιμοποιώντας ηθοποιούς για τις φωνές και την κίνηση, συνεντεύξεις με πρωταγωνιστές της ιστορίας, ροτοσκοπικό animation και αρχειακό υλικό, ο Πύργος αφηγείται τι συνέβη στη διάρκεια των 96 λεπτών που συγκλόνισαν το 1966 το Όστιν του Τέξας: ένας ελεύθερος σκοπευτής από την κορυφή του Πύργου του Πανεπιστημίου του Τέξας πυροβολεί αδιακρίτως και σκοτώνει τους περαστικούς. Ο Πύργος δεν αφηγείται τη δική του ιστορία, αλλά την ιστορία των θυμάτων και των ηρώων της τραγωδίας αυτής.
Ντοκιμαντέρ που μας έκανε καλύτερους ανθρώπους:
Το Μετάβαση: Διεμφυλικά Παιδιά προκαλεί τις προκαταλήψεις μας, δείχνοντας περιπτώσεις παιδιών που από μικρή ηλικία κατανοούν ότι είναι παγιδευμένοι μέσα στο σώμα του αντίθετου φύλου ή κατανοούν ότι τα φύλα δεν τους ταιριάζουν. Πώς αντιδράς όταν ένα τρίχρονο κορίτσι σου λέει ότι στην πραγματικότητα είναι αγόρι; Το ντοκιμαντέρ καταρρίπτει τα στερεότυπα.
Καλύτερη «φάτσα» σε ντοκιμαντέρ:
Το Κινεζάκι στο Μετάβαση: Διεμφυλικά Παιδιά. Είναι γλυκύτατο και έχει την καλύτερη ατάκα: «Είμαι διαφορετικός από όλα τα άλλα παιδιά στο σχολείο. Είμαι το μόνο παιδί από την Κίνα!». Πολύ συμπαθής και ο γλυκομίλητος παππούς του Ο ξυλουργός και η Γυναίκα του: «Τόσο μ’αγαπούσε, …όπως την αγαπούσα εγώ». Αξέχαστα τα πρόσωπα του ζευγαριού με σύνδρομο ντάουν στο Μεγαλώνοντας.
Καλύτερη σκηνοθεσία:
Στοιχεία σκηνοθεσίας μάς έμειναν από αρκετά ντοκιμαντέρ, όπως η παρατήρηση του Άγγελου Ράλλη στο Πού Είσαι Σινγκάλ; και η ικανότητα σύνθεσης μιας ιστορίας της Κάτια Γκάουριλοφ στο Μαγικό Δάσος της Κάισα.
Καλύτερο ελληνικό ντοκιμαντέρ:
Πού είσαι Σινγκάλ; και Village Potemkin είναι δύο από τα ελληνικά ντοκιμαντέρ που ξεχώρισαν. Και τα δύο συμμετείχαν στο διαγωνιστικό τμήμα του Φεστιβάλ. Το πρώτο αποτελεί εξαιρετική παραγωγή με ενδιαφέροντες κεντρικούς χαρακτήρες, ενώ στο δεύτερο ο σκηνοθέτης, απεξαρτημένος χρήστης ναρκωτικών, γυρίζει με μια κάμερα στην Αθήνα μιλώντας με πρώην χρήστες ναρκωτικών. Λατρέψαμε όμως και το Γιάννης Καστρίτσης: Ο Άνθρωπος και ο Ίσκιος του και το Μέρες της Λίμνης με την υπέροχη φωτογραφία του.
Καλύτερη σκηνή σε ντοκιμαντέρ:
Το φινάλε του Τέσσερις Διαστάσεις και μια Λάμπα που ενώνει τα κομμάτια μιας δημιουργικής διαδικασίας για να μιλήσει για τη χαρά του να δημιουργείς κάτι που βλέπεις να γίνεται πραγματικότητα μπροστά στα μάτια σου. Οι κάτοικοι της επαρχείας στη Ρουάντα μας περιγράφουν με το στόμα τους την τεχνική στο Ιερό Νερό.
Ντοκιμαντέρ-ντοκουμέντο:
Στο Πού Είσαι Σινγκάλ; οι Γεζίντι έχουν απομακρυνθεί από την πατρίδα τους, την οποία έχει καταλάβει το Ισλαμικό Κράτος, απαγάγοντας τις γυναίκες. Στο Nowhere to Hide ένας ιρακινός νοσοκόμος, κυνηγημένος από τον πόλεμο, αναγκάζεται να στρέψει την κάμερα στον εαυτό του. Πολύτιμο ντοκιμαντέρ αποκαλύπτει σημαντικές στιγμές της ιστορίας του Ντόσον Σίτι, αλλά και σχεδόν χαμένες ταινίες του βωβού σινεμά.
Τα άρθρα μας:
Ανταποκρίσεις/Αφιερώματα/Αναλύσεις:
15 προτάσεις για το 19ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης
19ο ΦΝΘ: Ελληνικό πανόραμα (Village Potemkin, Πού Είσαι Σινγκάλ; The Extra Mile, ΙΧΘΥΣ, Ο Ξυλουργός και η γυναίκα του, Ο Διάλογος του Βερολίνου, Βυζιά, Τέσσερις Διαστάσεις και μια Λάμπα, Πορτραίτο του Πατέρα σε Καιρό Πολέμου, Γιάννης Καστρίτσης: Ο άνθρωπος κι ο Ίσκιος του, Ο Μεγάλος Περίπατος της Άλκης, Wie Bojen Im Meer -Drifting Generation, Μέρες της Λίμνης, Greek Animal Rescue, Όλυμπος – Τέσσερα Μονοπάτια για να Φτάσεις τους Θεούς)
19ο ΦΝΘ: Το Σαφάρι εμπειριών ξεκίνησε (Safari-Σαφάρι, Gaza Surf Club, Ασκήσεις Μνήμης, το Νησί των Γενναίων, Τον Έλεγαν Μόργκαν, Ιστορίες που (δεν) μας είπε το σινεμά μας, Βυζιά, American Anarchist)
19ο ΦΝΘ: Στα μονοπάτια των Θεών (Όλυμπος – Τέσσερα Μονοπάτια για να Φτάσεις τους Θεούς, Transitioning: Transgender Children, Ο Σάμιουελ στα Σύννεφα, Παραλία, Λέιλα και Λάνσελοτ, Venus, Dawson City: Παγωμένος Χρόνος)
19o ΦΝΘ: Η Απουσία αφορμή για τέχνη (Ένα Νόθο Παιδί-A Bastard Child, Αμαζόνα, Αμερικάνος Αναρχικός, Τρύπα στο Κεφάλι-Α Hole in the Head)
19ο ΦΝΘ: Αρχειακό υλικό, κληρονομιά, παραμύθια και ποίηση (Το Μαγικό Δάσος της Κάισα, Πουθενά να Κρυφτείς, Wie Bojen Im Meer-Drifting Generation, Santoalla-Σαντοάγια, Μέρες της Λίμνης, Greek Animal Rescue, Μέιπλθορπ: Κοίτα τις Εικόνες)
19ο ΦΝΘ: Νέες προσεγγίσεις και διατροφικές απαγορεύσεις (Δε Σκοτείνιασε Ακόμα, Ο Πύργος, Ο Μεγάλος Περίπατος της Άλκης, Τέρας στο Μυαλό, Μια Τρύπα στο Κεφάλι, Φάκελος: Σοκολάτα, Τα Νησιά και οι Φάλαινες)
19ο ΦΝΘ: Τελευταίες στιγμές χαράς στο φεστιβάλ (Ιερό Νερό, Μεγαλώσαμε πια!, Θυμωμένος Ινουκ, Τον Έλεγαν Μόργκαν, Δε Σκοτείνιασε Ακόμη, Wie Bojen Im Meer-Drifting Generation)
Νέα/Φωτορεπορτάζ/Δελτία Τύπου:
19ο ΦΝΘ: Δωρεάν online εισιτήρια έως 26/3
19ο ΦΝΘ: Home New Home & Πρόσωπα 10/3
19ο ΦΝΘ: Πρόσφυγες Μαγειρεύουν για όλους (φωτορεπορτάζ)
19ο ΦΝΘ: Βραβεία αγοράς & Πρόσφυγες μαγειρεύουν για όλους
19ο ΦΝΘ: Έκθεση Τζον Μπέρτζερ «Ένας ριζοσπάστης ουμανιστής» – Ανοιχτή συζήτηση
19ο ΦΝΘ: Masterclass EDN, Κουβεντιάζοντας, Docs In Progress & Πρόσωπα Ημέρας
19ο ΦΝΘ: Συνέντευξη τύπου Βιτάλι Μάνσκι
To πλήρες πρόγραμμα του 19ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσ/κης
Το βλέμμα του Τζον Μπέρτζερ αποκαλύπτεται στο 19ο ΦΝΘ
