Φάκελος 57ο ΦΚΘ: Οι τάσεις, οι ταινίες, οι στιγμές

15 Νοεμβρίου, 2016 cinepivates

Το σλάιντ απαιτεί την χρήση JavaScript.

Κάνοντας έναν μίνι απολογισμό για την «επανεκκίνηση» του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης (με τους Ελίζ Ζαλαντό και Ορέστη Ανδρεαδάκη να διαδέχονται τον Δημήτρη Εϊπίδη), θα λέγαμε ότι ήταν επιτυχημένος. Το ζήτημα δεν ήταν τόσο η αλλαγή (που ήταν μάλλον διακριτική και αφορούσε μια πιο σύγχρονη ματιά στον προγραμματισμό, μια νεανική ορμή μεγαλύτερη από ό,τι σε παλαιότερα Φεστιβάλ), όσο η συνέχεια. Και αυτή η συνέχεια επετεύχθη, αλλά και ο αέρας ανανέωσης έπνευσε. Το Φεστιβάλ εξέφρασε την επιθυμία του να συνεχίσει να δίνει το «παρόν» καθ’ όλη τη διάρκεια της χρονιάς, όχι μόνο στη Θεσσαλονίκη που είναι το κέντρο του, αλλά απ’ ότι φαίνεται και σε άλλες πόλεις. Είναι ένα στοίχημα που μένει να κερδηθεί μέσα στους επόμενους μήνες.

Ήδη το πρώτο στοίχημα κερδήθηκε: από τις πιο ωραίες εικόνες του Φεστιβάλ ήταν εκείνη της Ελίζ Ζαλαντό και του Ορέστη Ανδρεαδάκη να ανεβαίνουν μαζί στη σκηνή στην τελετή λήξης του Φεστιβάλ και να απευθύνουν μήνυμα κατά της μισσαλοδοξίας και υπέρ του κινηματογράφου. Η συνεργασία μοιάζει επιτυχημένη και συχνά έβλεπες τον έναν ή και τους δύο παρόντες στις εκδηλώσεις του Φεστιβάλ.

Είναι ακόμα αρχή, αλλά φαίνεται ότι το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης έχει συγκεκριμένους στόχους. Κατ΄αρχήν την ανάπτυξη της Αγοράς: ένα από τα πιο δυναμικά τμήματα του Φεστιβάλ, με τη δυνατότητα να προσφέρει οικονομική στήριξη στους κινηματογραφιστές, προσελκύει πρότζεκτ και μπορεί να διευκολύνει τη δημιουργία ταινιών. Φέτος έγιναν και άλλα βήματα ανάπτυξης της Αγοράς, ενώ για πρώτη φορά οι ελληνικές ταινίες του Φεστιβάλ αναρτήθηκαν στο festivalscope, την online πλατφόρμα για επαγγελματίες του σινεμά. Έμφαση δόθηκε και στο ελληνικό σινεμά και εδώ το στοίχημα πέτυχε γιατί φέτος το Φεστιβάλ συγκέντρωσε αρκετές ενδιαφέρουσες ελληνικές ταινίες.

Το άγχος έφυγε και σίγουρα από του χρόνου θα υπάρξουν περισσότερες ιδέες, τολμήματα, αλλαγές που θα οδηγήσουν στη μεγαλύτερη ανάπτυξη του φεστιβάλ και πιθανότατα θα προσελκύσουν περισσότερους celebrities. Το πρόγραμμα ήταν πλούσιο και είχε καλές επιλογές, δεδομένης της χρονιάς (αν και θα θέλαμε να δούμε και τη νέα ταινία του Εμίρ Κουστουρίτσα -On the Milky Road-στο βαλκανικό τμήμα, ή το εξαιρετικό Pyromaniac του Erik Skjoldbjærg στους ανοιχτούς ορίζοντες. Το διαγωνιστικό τμήμα ήταν ένα από τα πιο δυνατά και αμφίρροπα των τελευταίων ετών, με αγωνία και ανατροπές μέχρι την τελευταία στιγμή -κυριολεκτικά, μιας και το Kills On Wheels που τελικά βραβεύτηκε προβλήθηκε τελευταίο.

Οι αγαπημένες μας ταινίες:

Βαθμολογίες δεν βάλαμε, αλλά υπήρξαν αρκετές ταινίες από το Φεστιβάλ που ξεχωρίσαμε. Ενδιαφέρον το διαγωνιστικό, αλλά υπήρξαν αρκετές από τις ταινίες που αγαπήσαμε και στα τμήματα Εκτός Συναγωνισμού/ Ανοιχτοί Ορίζοντες:

Ο εμποράκος του Ασγκάρ Φαραντί

Η Μεγάλη Ντύχτα του Φρανσίσκο Σάντκις των Φρανσίσκο Μάρκεζ και Αντρέα Τέστα

Γιός σου δεν Είμαι της Άννα Μουιλάερτ

Ο Πιστός του Κιρίλ Σερεμπρένικοφ

Δολοφονικά Αμαξίδια του Ατίλα Τιλ

Ο Γίγαντας, του Γιοχάνες Νίχολμ

Λαίδη Μάκμπεθ του Ουίλιαμ Ολντρόιντ

Το Αίμα των Σάμι της Αμάντα Κέρνελ

Η Πέτρα της Καρδιάς του Γκούδμουντουρ Άρναρ Γκούδμουντσον

Εκδικητής από τη Μήτρα της Άλις Λόου

Αγαπημένη μας ελληνική ταινία ήταν Η Πλατεία Αμερικής.

Οι καλύτερες ερμηνείες:

Η Σοφία Κόκκαλη ερμηνεύει την επαναστάτρια μητέρα και τον έφηβο γιο στο «Νήμα» του Αλέξανδρου Βούλγαρη (The Boy).

Η Ρεμπέκα Χολ μεταμορφώνεται σε Κριστίν Τσαμπάκ στο Christine του Α.Κάμπος

Η τριπλέτα των πρωταγωνιστών στον Εμποράκο του Ασγκάρ Φαραντί.

Ο Κριστιάν Αντρέν, ο γίγαντας του The Giant.

Ο Βασίλης Κουκαλάνι κλέβει την παράσταση στην Πλατεία Αμερικής του Γιάννη Σακαρίδη.

Επιβλητική κεντρική ερμηνεία, στο Mercenary ο αγνός και τρυφερός χαβανέζικος γίγαντας.

Ούτε παιδί, ούτε γυναίκα ή και τα δύο. Η Λένε Σεσίλια Σπάροκ ξεχωρίζει για την ερμηνεία της στο «Αίμα των Σάμι».

Οι στιγμές που μας έμειναν:

* Όταν η γενετική χρησιμοποιείται για ρατσιστικούς λόγους. Η Έλλε-Μαρία μπορεί να μιλά άριστα τα σουηδικά, αλλά αναγκάζεται να γδυθεί, να φωτογραφηθεί και να της μετρήσουν το κρανίο, σε μια προσπάθεια να βρουν πώς «διαφέρουν» οι Λάπωνες από τους Σουηδούς.

* Τα παιδιά στο Park παίζουν και στα ερείπια του Ολυμπιακού Χωριού «στεφανώνουν» τον νικητή τους.

* Το βλέμμα του πατέρα στο αεροδρόμιο της Καλαμάτας όταν αποχωρίζεται την κόρη του.

* Ο γεμάτος ένταση και πάθος καβγάς του Νίκου και της Σοφίας στο Afterlov. Εκείνος μαθαίνει ότι έχει σχέση, ανοίγει την πόρτα, εκείνη αρνείται και οι δυο τους μένουν να τρώνε τις σάρκες τους.

* Ένα κεφάλι ακουμπά σε έναν ώμο στο φινάλε του «Γιος σου δεν είμαι».

* Δύο μπογιατζήδες σβήνουν από έναν τοίχο σημάδια (Ευτυχία)

Οι ερωτικές στιγμές:

1. Αντον Γελτσιν και Λούσι Λούκας τελειώνουν αλεπαλληλα ταυτόχρονα… στο Porto
2. Παρατεταμένο και με ένταση σεξ ενός χωρισμένου ζευγεριού, του Χάρη Φραγκούλη και της Ηρώς-Ελένης Μπέζου, στο Afterlov.
3. Το εξωγήινο τέρας του σεξ γεμίζει με τα πλοκάμια του όλες τις τρύπες της Αλεχάντρα (Ρουθ Ράμος) στο Untamed (La región salvaje).
4. H Αριάν Λαμπέτ πασχίζει να αναπνεύσει μέσα από τη μαύρη δερμάτινη μάσκα στο Αν κι η Νύχτα.
5. Ο γυμνισμός ως αφορμή για ένα τεράστιο σεξουαλικό όργιο… στο A decent woman.
6. Ο Φερνάρντο κάνει έρωτα δίπλα στο ποτάμι με ένα βοσκό που τον λένε Ιησού και μετά τον μαχαιρώνει… στον Ορνιθολόγο.
7. Ο Χοσέ σχεδιάζει από καιρό, όχι όμως την ερωτική έλξη για την αισθησιασιακή Ρουθ Ντιάζ, στην Οργή ενός Υπομονετικού Ανθρώπου.
8. Γλυκόπικρη σκηνή σεξ της Τατιάνας Μασλάνι με τον Νυέιν ΝτεΧαν… στο Δυο Εραστές και μια Αρκούδα.
9. Αιμομικτικό σεξ, ως πανηγύρι με ποπ αισθητική και αντιφατικά κεφάτη μουσική, στο Είμαστε η Σάρκα (Tenemos la carne).
10. Λεσβιακή φαντασίωση σε μαύρο φόντο και αέρα να φυσά, κάνει τις πρωταγωνίστριες του Moderation να μοιάζουν ότι ύπτανται στο διάστημα.

Οι σκύλοι του 57ου ΦΚΘ:

Ο κανόνας ότι οι σκύλοι όπου εμφανίζονται σε ταινίες, ακόμα και ως κομπάρσοι, συνήθως δε τη βγάζουν καθαρή ως το τέλος της ταινίας, δυστυχώς πάλι επιβεβαιώθηκε. Μπόλικοι σκύλοι ηθοποιοί έπαιξαν το νεκρό για χατήρι της έβδομης τέχνης και σε αυτό το φεστιβάλ:

* To ιδιότροπο μπουλντόγκ του Πάτερσον και η εμμονή του με το γραμματοκιβώτιο.

* Τα δολοφονικά ροντβάιλερ κάνουν την επίθεσή τους στο Kills on Wheels.

* Τα δολοφονικά ροντβάιλερ κάνουν επίθεση και στο Τζιγκ, το Ρομπότ.

* Γράμματα από τον πόλεμο… Δένουν κάποια σκυλιά σε ένα δέντρο και τα δολοφονούν εν ψυχρώ, σαν άσκηση σκοποβολής.

* O σκύλος τελικά δε τη γλυτώνει ούτε στο Όταν ξέσπασε η Βια (Dogs).

* Στο βωμό της σφαγής ο σκύλος είναι το μόνο ζώο που δε θα θυσιαστεί από τον άνθρωπο (Still Life – Λαιμός, Καρδιά, Στομάχι)

* Η πανέμορφη Λέιλα αποτελεί τον λόγο που ο Νίκος και η Σοφία βρίσκονται μαζί σε μία βίλα.